| ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ
Με ξύπνησε ο ήχος του μηνύματος στο κινητό .
Άπλωσα το χέρι μου γιατί συνήθως το κινητό το αφήνω στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι μου .
Δεν ήταν εκεί ...θα το είχα αφήσει την τσάντα μου στην καρέκλα δίπλα στην πόρτα.
Άναψα το φτηνό μου πορτατίφ και σηκώθηκα απ' το κρεβάτι .
Φόρεσα τα γυαλιά μου. Έβαλα τους κωδικούς για να ανοίξω το κινητό και μπήκα στα μηνύματα .
''Δεν μπορώ να κοιμηθώ απόψε'' , μου έγραφε ''σε σκέφτομαι , θα θελα τόσο να υπήρχε ένας τρόπος να σε δω , μη μου απαντήσεις σε παρακαλώ , δεν είμαι μόνη '' .
Ενστικτωδώς πανικοβλήθηκα , '' Θεέ μου τι να της συμβαίνει ? , γιατί να μου στείλει μήνυμα μετά από τόσο καιρό ? ''
Γύρισα και κοίταξα το ρολόι , 5:15 το πρωί .
Αποσβολωμένος σαν στήλη άλατος μέσα στους μισοφωτισμένο και παγωμένο δωμάτιο να σκέφτομαι αν έχω ξυπνήσει η όλο αυτό το βλέπω στο όνειρό μου .
Ξαναγύρισα στο κρεβάτι μου , έσβησα το φως και και στριφογύριζα μέσα στις κουβέρτες προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε .
Θα ήταν πρωί όταν με ξαναπήρε ο ύπνος .
Όταν άνοιξα πάλι τα μάτια μου το ρολόι έγραφε 10:20 .
Ακουγόταν έξω ο αέρας που σφύριζε και η βροχή που χτύπαγε δυνατά το τζάμι .
Ήταν μία βροχερή Κυριακή όπως άλλωστε αναμενόταν και έλεγαν όλη τη βδομάδα στα δελτία του καιρού .
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να ξαναδιαβάσω το μήνυμα .
Το άφησα για αργότερα .
Ας είναι αυτή η Κυριακή μία διαφορετική Κυριακή είπα .
Ξαναγυρίζω στην πραγματικότητα τη Δευτέρα .
Α.Π.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|