| |
Ο ζητιάνος
Όλη μέρα γυρίζει
και στο πουθενά βαδίζει
έχει μείνει χωρίς σπίτι
σαν το άστεγο σπουργίτι...
σαν το άστεγο σπουργίτι.
Δεν έχει κάτι να φάει
και ο κόσμος τον βοηθάει
στα παγκάκια κοιμάται
τα παλιά συλλογάται...
τα παλιά συλλογάται.
Είναι άστεγος, ζητιάνος
νηστικός και φουκαράς
από καιρό έχει χάσει
απ΄την ζωή του την χαρά.
Κάθεται σε μιά γωνιά
κι απ΄τον κόσμο περιμένει
λίγα ψίχουλα ανθρωπιάς
απ΄την πείνα αργοπεθαίνει...
Κι απ΄την πείνα αργοπεθαίνει.
Και σε σπίτια παλιά
πάει γιά λίγη ζεστασιά
τον Χειμώνα να περάσει
για να μην ξεπαγιάσει...
για να μην ξεπαγιάσει.
Είναι άστεγος, ζητιάνος
νηστικός και φουκαράς
από καιρό έχει χάσει
απ΄την ζωή του την χαρά.
Είναι άστεγος, ζητιάνος
και γυρίζει σαν τσιγγάνος
από ΄δώ κι από κεί
η ζωή του είναι σκληρή...
η ζωή του είναι σκληρή.
Κάποια μέρα σε μιάν άκρη
θα σβήσει η αναπνοή του
μα δεν θα τρέξει το δάκρυ
κανενός για την ζωή του...
κανενός για την ζωή του.
Είναι άστεγος, ζητιάνος
νηστικός και φουκαράς
από καιρό έχει χάσει
απ΄την ζωή του την χαρά.
Α-πό-και-ρό-έ-χει-χά-σει
απ΄την-ζω-ή-του-την-χα-ρά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
