| Όλους μάς λυγίζει ο χρόνος
Κοίτα πώς περνούν τα χρόνια
μές στην ζωή στήσαν χορό
μά η αγάπη είναι αιώνια
πάντοτε θά είναι εδώ...
πάντοτε θά είναι εδώ.
Κοίτα τόν κόσμο πού περνά
άλλος αργά κι άλλος γοργά
άλλοι είναι βιαστικοί
κι άλλοι κοιτούν εδώ κι εκεί...
κι άλλοι κοιτούν εδώ κι εκεί.
Όλους μάς λυγίζει ο χρόνος
και μαζί του όλους μάς παίρνει
φεύγοντας μένει ο πόνος
πού την μνήμη ανασταίνει.
Νέοι ήμασταν κάποτε
μά γεράσαμε τώρα
η ζωή αλλάζει πάντοτε
μάς παίρνει η κατηφόρα...
μάς παίρνει η κατηφόρα.
Κι άν αγαπάς κι άν σ΄αγαπούν
μές στην ζωή όλα αλλάζουν
όσα χάθηκαν δεν θα φανούν
τώρα πιά πάλιωσαν δεν ταιριάζουν...
τώρα πιά πάπιωσαν δεν ταιριάζουν.
Όλους μάς λυγίζει ο χρόνος
καί μαζί του όλους μάς παίρνει
φεύγοντας μένει ο πόνος
πού την μνήμη ανασταίνει.
Κι άν η ζωή μας κύκλο κάνει
ότι έχει ξεθωριάσει
σύντομα πιά θα πεθάνει
στο παρελθόν θε να περάσει...
στο παρελθόν θε να περάσει.
Τίποτα όμως δεν αλλάζει
όλα τριγύρω ίδια μένουν
κι άν ο χρόνος τα δαμάζει
πάντα ζούνε δεν πεθαίνουν...
πάντα ζούνε δεν πεθαίνουν
Όλους μάς λυγίζει ο χρόνος
καί μαζί όλους μάς παίρνει
φεύγοντας μένει ο πόνος
πού την μνήμη ανασταίνει.
Φεύ-γο-ντας-μέ-νει-ο-πό-νος
πού-την-μνή-μη-α-να-σταί-νει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|