| |
Εκλεισα το τηλεφωνο.
Αν ακομα καπνιζα θ'αναβα τσιγαρο.
Αν ακομα επινα θα φτιαχνα ενα ποτο.
Αν δεν επαιρνα τα ψυχοφαρμακα μου,
το πιθανοτερο θα ταν ,
να τρεχα ξοπισω σου.
Το μονο που εκανα ειναι,
να κοιταξω περα προς την θαλασσα,
μεχρι να καταλαγιασουν τα αφρισμενα κυματα των λεγομενων σου.
Μεχρι η σκουνα της αυτοκυριαρχιας μου να ξαναπιασει λιμανι
Κοιτα ακομα σ'αγαπαω
τωρα που ειναι ζεστο
κι οταν καποτε κρυωσει-
αν κρυωσει ποτε.
Με ή χωρις την παρουσια σου
Τα λογια σου εβγαζαν πονο παραπονο και πολυ απελπισια.
Οδηγηθηκαν σε μονοδρομο με βαση την λογικη.
Χωριζουμε.
Και σε ρωταω ποτε λογαριασαμε την λογικη;
Ποτε υπακουσαμε σε νομους και κανονες;
Ποτε πορευτικαμε με το ασπρο μαυρο της πραγματικοτητας;
Ποτε η βαρυτητα μας στερησε τα ονειρα;
Θα γραψω ξεροντας ,
πως σχεδον θα ειμαι αδικος μαζι σου.
Πως οι χαρακτηρες των ανθρωπων φαινονται στα δυσκολα,
ομως τα ζορια τα εχεις εσυ οχι εγω.
Τα βαρη που σηκωνεις στο οικογενειακο σου περιβαλλον δυσβασταχτα
Εγω ειμαι εκ του ασφαλους και ψωλαρμενιζω .
Μονο που τα προβληματα σου
μπηκαν αναμεσα μας.
Στο αβατο
στο καλα φυλαγμενο μυστικο μας.
Πλεον εγω εγινα αθελα μου μερος του προβληματος
κι οχι η λυση του.
Αναλογιστηκες πως ηταν η ζωη σου
κι εφτασες ισως σε τετοια ματαιοτητα και τοσο αρνητισμο,
που δεν μπορουσες να αντεξεις;
Εσυ που εισαι για να χαμογελας
να ομορφαινεις τις ζωες των αλλων
με την φωτεινη και θετικη σου αυρα
κι οχι να βρισκεσαι σε μια διαρκη μιζερια
και κακομοιρια.
Εγω τα εβλεπα και τα καταλαβαινα
οι στιγμες που ειχαμε μαζι λιγοστευαν
κι αντι να κοιταμε να περναμε καλα
αναλυαμε προβληματα.
Ηταν θεμα χρονου καποιος να επαναστατησει.
Εγω στα δυσκολα δεν γινοταν να σε αφησω
θα ηταν ατιμο αναδρο.
Εσυ με την ενσυναισθηση σου
δεν ηθελες να με φορτωνεις αλλο με τα προβληματα σου.
Σε συνδιασμο με το οτι δεν μπορουσες να διατηρησεις μια σχεση
γιατι δεν μπορουσες να ησουν αυτη που ηθελες να εισαι.
Σωστα;
Λαθος.
Τερμα οι αναλυσεις και οι λογικοφανεις εξηγησεις.
Η αγαπη και η ελλειψη της μονο αυτο υπαρχει.
Πες μου οτι πια δεν μ'αγαπας και θα εξαφανιστω απο την ζωη σου
να μην σου κανω χειροτερο κακο.
Να με κοιταξεις στα ματια και να μου το πεις.
Κι οχι να μου λες σου δινω την εγκριση να βρεις αλλη
πιο νεα χωρις υποχρεωσεις.
Τι ειναι αυτα;
Αν ηθελα θα χα βρει.
Θα επιχειρησω να βρω
μονο αν τελεσιδικα και αμετακλητα μου πεις
οτι δεν σε ενδιαφερω πια.
Δεν ειμαι του μελο
αλλα μπορω να γινω μελο αν μου λεγε καποιος
πως αυτο θα μας βοηθουσε με καποιο τροπο
Τωρα που γραφω αυτες τις γραμμες ειμαι τσαντισμενος
και λιγο χαμενος
Δεν ξερω αν μπορω να ζησω χωρις εσενα
η απαντηση κατα πασα πιθανοτητα ειναι θετικη
Μπορω αλλα δεν θελω
Δεν δενομαι ευκολα με τους ανθρωπους
αλλα αν δεθω δυσκολα ξεκολλαω.
Υπαρχη πολλη Ποπη στα ρουθουνια μου
στα νυχια μου στο μαξιλαρι μου παντου
Ολα χαθηκαν ε;
κι εγω τωρα γραφω επικηδιους
και βαλσαμωνω νεκρες ελπιδες
Ας ειναι
Μου πες ισως καποτε αν αλλαξουν οι συνθηκες
Δεν θα περιμενω να αλλαξουν οι συνθηκες
επετρεψε μου να περιμενω να αλλαξουν οι ανθρωποι.
Να αλλαξουμε εμεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
