| |
ΒΟΤΣΑΛΑ ΠΟΥ ΦΕΓΓΟΥΝ
Δίπλα στην άλμη του νερού
στα βότσαλα που φέγγουν
κλαίω τον πόνο του κενού
του άδικου συμβιβασμού
που άλλα χέρια σε' χουν...
Μα ένα κοράλλι λαμπερό
μου λέει θα γυρίσει
μην κλαίς κορίτσι μου γλυκό
διώξε τον μαύρο καημό
δεν έχει άλλη λύση...
Πλάι του είχε τον θησαυρό
μα ήθελε παραπάνω
τώρα που νιώθει το κενό
σπαράζει από καημό
και λέει τι θα κάνω...
Δεν πρόλαβα κάτι να πω
να το ευχαριστήσω
το πήρε κύμα απαλό
για άλλο πρόβλημα καυτό
κι έσκυψα να δακρύσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
