|
Ο σκορπισμένος χαρτοπόλεμος
Χαρτί – χαρτί, αλίμονο,
μέσα στο καταχείμωνο
μ’ αγάπη θα σου γνέψω
και μέσα απ’ τα λασπόνερα
τα σκορπισμένα όνειρα
θα σκύψω να μαζέψω.
Με τέχνη, περισπούδαστα,
σιγά - σιγά κι ακούραστα
στα πόδια σου θα πέσω
και με κουράγιο άδολο,
όσο κι αν είναι άβολο,
το πάζλ σου θα συνθέσω.
R.
[I]Ας τη χαρά να έμπει
σήμερα, Τσικνοπέμπτη
μαζί σου να ξεσκάω
κι όλον το χαρτοπόλεμο
-παρ’ ότι με πονόλαιμο-
για σένα, θα τον φάω ! [/I]
Έτσι όλα τα βάσανα
που μέσα μου ανάσανα
πίνοντας τα φιλιά σου,
θα ενωθούν ακόρεστα,
-Θεέ μου, πια, συγχώρεστα,-
μαζί με τα δικά σου !
-.-
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|