ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-02-2023 @ 09:33 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Αγιοβλασιτης
17-02-2023 @ 09:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
17-02-2023 @ 10:01 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
koyloykakoselias
17-02-2023 @ 10:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Μιχαλη. | |
zari.kardias
17-02-2023 @ 23:53 | Μεγάλωνα μόνος
γυρνούσα αλήτικα
μου έλειψε τόσο
το φως που στερήθηκα...
Μικρός λυρικός στίχος
με όμορφο λεξιλόγιο!!!
::yes.:: ::up.:: | |
-Ειρήνη-
22-02-2023 @ 17:21 | Επιτέλους, Μιχάλη, είχες τόσο καιρό να γράψεις! Τραγούδι... με επαναλαμβανόμενο τον τελευταίο στίχο... και πολλά νοήματα, κυρίως αυτό της γνώσης, αυτού του είδους το φως... αν και προσωπικά με άγγιξε πιο πολύ η στροφή του πένθους. Πάντα βρίσκεται κάποιος που γίνεται φως στο σκοτάδι και συνήθως συμβαίνει εκεί που δεν το περιμένεις, όταν όμως συμβεί, οφείλεις μετά να γίνεις εσύ για κάποιον άλλο... | |
 |
