| |
Θα δεις τον ήλιο του βραδιού,
που ’χει καρδιά μικρού παιδιού,
να μην ανάβει, μα να στέκεται βουβός.
Σβηστή τη φλόγα του δαδιού,
το λυχναράκι του λαδιού,
μόλις θα δείξουν έξι, οι δείχτες, ακριβώς.
Θα δεις τ’ αγκάθι του ροδιού,
τη λάμψη του δαχτυλιδιού,
ν’ αποτιμά στο ζύγι, ο αργυραμοιβός.
Τα πέταλα του λουλουδιού,
με το παπούτσι ενός ποδιού,
λιωμένα χάμω, κει που τρύπα κάνει ο ασβός.
Θα δεις το φως του σκοταδιού,
που την αφή έχει του χαδιού,
να το χτυπούν και να το εμπαίζουν ασεβώς.
Το πάτημα του ζαρκαδιού
και το κορμάκι του φιδιού,
την ομορφιά, που ο κόσμος μίσησε, ο στραβός.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
