| |
Ανάθεμα τα λόγια μου τα τόσο μπερδεμένα,
για να τα βγάλω από το μυαλό τα γράφω με την πένα.
Μούσα αν θες, σγχώραμε και βοήθαμε να αντέξω
λίγες στιγμές είναι η ζωή και ήρθα για να παίξω...
Εδώ λοιπόν ανάμεσα στη Δύση και στη φέξη,
Βαδίζω μες στο όνειρα που έχω επιλέξει,
Και αν με βγάζει πουθενά; Αν έχει σημασία;
Μονάχα απ' τις πράξεις μας φαίνεται η ουσία...
Υπάρχουν γύρω μου πολλοί και όλοι μιλάν με λόγια,
καθώς ο χρόνος βιαστικός προστάζει τα ρολόγια,
Εγώ στέκομαι απέναντι, συνομιλώ μαζί τους,
Και ψάχνω για το μέσο τους σε κάθε υπερβολή τους.
Δεν έχω λόγο να το βρω, μόνο να τους το δείξω,
δεν έχω λόγο να μαι εδώ, πέρα από το να ζήσω,
Δε βρίσκω καν το νόημα... Λόγος... Περί ουσίας,
Το ρίσκο το πραγματικό το δείχνει η φαντασία...
Χάνομαι μες στις λέξεις μου στους συνειρμούς που κάνω,
κι αναρωτιέμαι αν θα ζω, ακόμα όταν πεθάνω,
Αχ θεατρίνε μία ζωή τη βγάζεις στο σανίδι,
και σαν η αυλαία αποδοθεί τότε βλέπεις τι κρύβει...
Ανάθεμα τα λόγια μου μία προσταγή σε μένα,
να αναγνωρίζω στη ζωή αλήθεια μα και ψέμα.
Ανάθεμα τα λόγια μου που τόσο τα αγαπάω,
γιατι μου δίνουν προορισμούς... Κάπου κι εγώ να πάω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
