| |
Μ’ ένα λουλούδι γκρίζο
Σπασμένες ράγες πίσω μου, μπροστά νεκρά βαγόνια
Πικρή ξυπνά η Άνοιξη. Πικρή, μαυροντυμένη
Αδέσποτη διαδρομή, κόβει ζωές και χρόνια
Γυμνή η μέρα στέκεται, θολή και νικημένη
Πίσω μου τρέμουν σιωπές, μπροστά κραυγές θρηνούνε
Κλείνουν οι δρόμοι με φωτιές και με καπνούς ο αγέρας
Χίλια γιατί στα χείλη μου, ρωτούν ξαναρωτούνε
Κι ο πόνος πάντα άπονος, σαν διψασμένο τέρας
Ακούω κλάματα, πονώ
Βλέπω φωτιές, δακρύζω
Σκύβω στις ράγες και θρηνώ
Μ’ ένα λουλούδι γκρίζο
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
