| |
Λευκή σελίδα,
όταν σε είδα,
ένιωσα πάλι την ανάγκη να σου γράψω…
Λευκή σελίδα,
είσαι παγίδα,
με κάνεις σκέψεις στο χαρτί να υποτάξω…
Ας είναι πάλι μούσα μου να πέσω στη παγίδα,
να γράψω μια εικόνα μου, απ’ τη ζωή, τι είδα…
Είδα πως οι συνθήκες μας, σε κάνουν να αλλάξεις,
κι ό,τι τα λόγια κρίνονται μονάχα απ’ τις πράξεις…
Είδα ότι ανούσια μοιράζονται τις λέξεις,
ότι οι άνθρωποι συχνά, κρατάν κρυμμένες σκέψεις…
Είδα τα ίδια που Eσύ, κοιτάζεις κάθε μέρα,
γιατί αναπνέουμε μαζί... Τον ίδιο τον αέρα.
Κι αφού τα είδα όλα αυτά, όνειρα τώρα κάνω,
πως μια στιγμή όλοι μαζί, θα έχουμε ίδιο πλάνο…
Να μην υπάρχουνε φτωχοί, πλούσιοι και επαίτες,
να είμαστε όλοι μας μαζί, του κεφαλαίου δραπέτες.
Να βρούμε νόημα στη ζωή, χρόνο για να βιώσεις,
και όχι απ’ το χρόνο μας να κάνουμε εκπτώσεις…
Μα τι σου γράφω απρόσωπή, απλή, λευκή σελίδα;
Έπεσα στη πλεκτάνη σου και σου πα ότι είδα…
Λευκή σελίδα,
όταν σε είδα,
ήθελα ποίημα από αγάπη να σου φτιάξω…
Λευκή σελίδα,
είσαι παγίδα,
που μέσα πιάστηκα… κι αυτό θα υπογράψω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
