| |
Τώρα που οι ρυτίδες έγιναν αυλάκια
γύρω απ' τα μάτια και τα χείλη
που ξάπλωσε ο χρόνος στο μέτωπο
που έριξε κάπως τα βλέφαρά σου
να πεις ένα μεγάλο ευχαριστώ
που μπόρεσες κι έφτασες ως τα εδώ
Να πεις ευχαριστώ για όσα έζησες
για όσα πέρασαν μπροστά στα μάτια
για όσα φίλησαν τα χείλη
για όσα ακούμπησε το χαλαρό το δέρμα
γιατί δεν είχαν όλοι αυτή τη χάρη
γιατί ο καιρός πολλούς πρόωρα έχει πάρει
Αυτοί που εφυγαν από εμάς πιο νωρίς
με μάτια που φέγγιζαν σαν πρωινά
με χείλη από νιάτα ζουμερά
με βλέφαρα ανασηκωμένα προς ψηλά
με χέρια δροσερά και φρέσκα
δεν πρόλαβαν τα γηρατειά
Για πάντα θα μένουν άπειρα παιδιά
κι οι μανάδες τους με χέρια αδειανά
κι οι πατεράδες κουφάρια κενά
Εσύ όμως να κλαις από τη μέγιστη χαρά
του να σ'αγκαλιάζει κάθε στιγμή του χρόνου
και να χαράζει πάνω σου ζωή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
