| |
Φωνές δεξιά, φωνές αριστερά
και η χώρα πάλι ένα τσίρκο απ' τα παλιά.
Που ξεδιπλώνει αναμνήσεις μακρινές,
που μοιάζουν να 'ναι όμως τόσο κοντινές.
Φωνές κακό, τσιρίδες, ουρλιαχτά •
κι αυτό το μπλέ το φως δεν παύει να γυρνά.
Είναι η σειρήνα που το μυαλό σου παίρνει,
είναι η σειρήνα που δεν παύει, δε σωπαίνει.
Κι αυτή η σειρήνα που το μυαλό τρελαίνει,
ασ' σταματήσει λίγο να με ξεκουφαίνει.
Δεν με τρομάζει πια την έχω συνηθίσει,
μα ο απόηχος της πάντα με ζαλίζει.
Έφηβοι, γέροι, γυναίκες στη σειρά•
με προσμονή να περιμένουν στην ουρά.
Γι' αυτούς το μπλέ το φως δεν έχει ακόμη ανάψει,
γι' αυτούς η ελπίδα θα αργήσει να χαράξει.
Η ελπίδα •
πια ελπίδα φίλε,
αυτή που σου σερβίρουν του κόσμου οι σαλεμένοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
