| Άνοιξε, και αίμα ξεχύθηκε
Σαν μαύρη τρύπα μα
Στην έξοδό της
Εφιάλτες και φοβίες φτύνει
Και ό,τι άλλο είχε ρουφήξει
Τόσα χρόνια
Άπραγα
Ατελή
Αν κάτι ανοίξει σαν
Ρωγμή, να μην κλείσει
Ποτέ
Να μένει εκεί ώστε
Να υπενθυμίζει την
Αλήθεια.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|