| |
Πρώτη μέρα στην πτέρυγα,πρώτη μέρα στο προαύλιο της φυλακής του.
Από τα μεγάφωνα ακούγεται βραχνή μεταλλική φωνή: “Το προαύλιο να περάσει μέσα”
ο υπάλληλος της βάρδιας έδινε εντολή να φύγει το προαύλιο και να κλειδωθεί στο κελί του.
Έκλεισαν οι πόρτες της αυλής, των διαδρόμων και των κελιών, μονάχα το προαύλιο έμεινε στη θέση του κι αυτοί οι “παρίες” της κοινωνίας μπήκαν μέσα για περαιτέρω σωφρονισμό.
Έκλεισε μέσα του μια αγαπημένη εικόνα για παρηγοριά μήπως περάσει η πρώτη δύσκολη
νύχτα μαζί της,η θύμησή της του έδινε ελπίδα κι έλυνε τα δύσκολα του ύπνου του.
Κρατούσε σφιχτά μέσα του τις εικόνες ,την ανεκπλήρωτη επιθυμία που τον δονούσε σαν τρικυμία,
μάτια που αντίκρισε για τελευταία φορά μάτια μοναδικά όμορφα μάτια,
πότε θα σας ξαναδεί, εκεί στην κόλαση που ζει; Ο χρόνος κυλά, κι αυτό θα περάσει .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
