| |
Μια λεπτομέρεια αλλόκοτη,κλειδί
Ανοίγει της μνήμης μου τα σκηνικά
Χάνει υπόσταση και βάρος η σιωπή
Με κόπο την ιαχή μου συγκρατά
Σαν ηφαίστειο θα εκραγεί ότι πνιγμένο
Γέρικο και νήπιο αναστημένο και νεκρό
Με δίχως λογοπαίγνια νάναι νοθευμένο
Φωνάζει της αλήθειας τον αιθέριο καλπασμό
Φουντώνει το αίμα βράζει κι αναγκάζει
Να κρυφοσωριαστεί το άχρηστο μου ντύμα
Σάλπιγγα εωθινή τα σκοτεινά μου σπάζει
Ήρθε η ώρα να κάνω τ'αναπόκτητά μου κτήμα
Άσωτος να ξεφύγω μες στον συνωστισμό
Ακόρεστος να ψάξω τους πιο ώριμους καρπούς
Δεν προσέχω τα ρολόγια ούτε το χρόνο πια μετρώ
Τη μεθη θα γυρέψω από φλογερούς ασκούς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
