| |
Απότομα ν' αλλάζει, ξάφνου ο καιρός
Κι όσο κατεβαίνω, μαυρίζει ο βυθός
Με παίρνει από κάτω δίχως γυρισμό
Στου Ποσειδώνα τ' άδυτα, κοντεύω να πνιγώ
Γοργόνες και δελφίνια, να φεύγουν να μ' αφήνουν
Εγώ να μένω μόνος, κι αυτοί να μεθοπίνουν
Να κλείνουν οι κουρτίνες, να χάνεται το φως
Ξεραίνεται ο σπόρος, της γης αγνός καρπός
Περιστέρια έρχονται και φεύγουν μακριά
Μηνύματα που κρύβουν, μυστήρια, μυστικά
Να δείχνουν και να κρύβουν, αλήθειες των ψεμάτων
Ματιές που όλο γδύνονται στο βάθος των βλεμμάτων
Αγάπες που κοστίζουν, χρόνια και χρονάκια
Αισθήματα π' αλλάζουν σαν μωροπανάκια
ʼσπρος μύλος περιμένει, ανόθευτο σιτάρι
Μ' αργό είν' το γαϊδούρι, με πόνο στο ποδάρι
Κι ο κόσμος να γυρίσει, να παν τα πάνω κάτω
Ο όνος είναι όνος , με καβαλάρη γάτο
Κάποτε θα φτάσει, με φόρτο τα κοφίνια
Είτε με τα πόδια είτε με πατίνια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
