| |
Τι να σου γράψω εγώ που να 'ναι αλήθεια,
δεν ξέρω τίποτα στα σίγουρα να πω,
ο,τι με μάθανε μονάχα αντιγράφω,
και ψάχνω Άνθρωπους για να το μοιραστώ...
Δεν ξέρω τίποτα που κάπως θα σε σώσει,
δεν έχω να σου δώσω συμβουλές,
Με κούρασαν τα ψέματα και τα κενά τους λόγια,
στα παραμύθια π' εζησα σε ένα δικό μου χθες.
Δεν είμαι λάθος ή σωστός για να σας κρίνω,
είμαι ένα άμουσο, απλό, λευκό χαρτί,
Που έχει αφήσει την ιδέα του ο καθένας,
σαν σημειώσεις που μιλούν για τη ζωή.
Και εγώ αγράμματος τις λέξεις τους κοιτάζω
πως ζωγραφίζουν με τα γράμματα το φως,
Όσο τις βλέπω, από αυτές, μέσα μου αλλάζω
Δίχως να ξέρω αν υπάρχει προορισμός...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
