| |
Σαν είδα την αφάνταστη ομορφια
Άφηκα το νησί και πέρασα στη Δύση
Υπέρτολμο το φρόνημα φωτιά
Και η έκσταση μου σκότωσε τα μίση
Γυρνώντας απ του κόσμου τα σκοτάδια
Την είδα κι άναψε θάμα μέγα η λατρεία
Απ τα συντρίμια ξέφυγα κι απ τα πολλα σημαδια
Μες στ’άψαχτα τα βάθη μου βασίλευε αρμονία
Αψήφισα πως είναι ξενητειά
Η Ελλάδα μου παντού και στ'άδεια μου πατρίδα
Πλημμύρισα και λησμόνησα όλα μου τα δεινά
Κι έχω τ'όνομα της μες στην καρδιά σφραγίδα
Πολύψυχος κι αν πάτησα άνανθα τριβόλια
Ήρθα με χρώμα της φυλής και μιάν αλήθεια
Να ζήσω τα υπερούσια σ'αγάπης περιβόλια
Την κάθε ανθρώπινη πνοή γλυκύτερη στα στήθια
Νέοι καιροί θα μ'εύρουνε εσένα να σ'αγγιζω
Στεφάνι δάφνινο να βάζω στα μαλλιά σου
Στίχο να κάνω τα μύρια κάλλη σου ν'ανθίζω
Ένας εγώ και γύρω μου εσύ στα λαμπερά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
