| Κίνησες για τον ήλιο
για της ζωής τα καλοκαίρια
να` χεις στο βιός προσήλιο
να σου γελούν τ` αστέρια.
Κίνησες μια αυγή νωρίς
κι` είπες πως ξημερώνει
να μένεις άλλο δεν μπορείς
σ` ότι πονά, πληγώνει.
Είχες φτερά στους ώμους
που` λεγαν η αγάπη
κι` είχες δικούς σου νόμους
για το λερό το σκαλοπάτι.
Κίνησες μια Κυριακή πρωί
κι` είπες θα πετάξω
σαν σου λέγαν είσαι μικρή
κι` έλεγες, δεν θα κλάψω.
Κίνησες κι` είχες για ευχή
της μάνας σου τα χέρια
τη βουβή της προσευχή
τ` άδεια τα καντηλέρια.
Δεν είχανε μήτε κερί
θα` λεγες κι` αυτά ορφανά
κι` είπες θα` ρθουνε καιροί
για των φτωχών τα ωσαννά.
Σαν έβλεπες γκρίζο ουρανό
φορούσες κόκκινο φουστάνι
κράτησες τ` όνειρο ζωντανό,
η αγάπη μην πεθάνει.
Κίνησες κι` ήταν βροχή
τα δάκρια στη πλάση
κι` είπες γλυκά μια προσευχή
να` χεις νερό σε τάσι.
Να ποτίσεις τα πουλιά
θα` χει φτάσει το φως
θα` χει στ` άστρα μια φωλιά
του ονείρου σου το βιός.
Κίνησες για αγιόκλημα, θυμάρι
βασιλικό και δυόσμο,
άσπρα πουλιά ένα σμάρι
κίνησες.....κι` έχεις δρόμο.
13-4-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|