| πολλά να περηφανευτώ δεν έχω ούτε με νοιάζει
μα ούτε αφορμές να κλάψω ή να κλαφτώ
το ‘ξερα πως η μοναξιά με το βαμβάκι σφάζει
μα διάλεξα να την ακολουθώ
δεν είμαι ο αναμάρτητος για να πετάξω πέτρα
δεν κρίνω, ούτε έχω φόβο να κριθώ
που κάποτε ξεπέρασα τ’ ανθρώπινα τα μέτρα
τάχα με τον καιρό να μετρηθώ
δεν σφετερίστηκα τιμές, δεν ζήλεψα εξουσία
δεν φθόνησα τη δόξα κανενός
με δίδαξε η σοφή ζωή πως ό,τι έχει αξία
βρίσκεται στην ψυχή του καθενός
κι αν έχασα το δίκιο μου στ’ άδικα αυτού του κόσμου
φάρος που του στερήσανε το φως
έχω άλλο φως, ανέσπερο, στα τρίσβαθα του εντός μου
γι' αυτό και νιώθω ακόμη ζωντανός
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|