| |
εξεραγη πυραυλος λεει σχεδον αμεσως μετα την εκτοξευση του
δεν ειναι καλο ε
αν το μονο που μας ενδιαφερει ειναι η εξερευνηση για αλλη ζωη
και το ρημαγμα κατ' εξακολουθηση. (αλλωστε ενδεικτικη
ημερομηνια ληξης ως γνωστο βαζουμε στα τροφιμα,
να ενας ορθος και καταπατημενος περιορισμος, του ορου ''αναλωσιμα'')
κακο δεν ειναι και ο αφανισμος του ειδους μας
κακο δεν ειναι να αφησουμε ησυχο ο,τι δεν γνωριζουμε
και να γνωριζουμε ο,τι εχουμε και δεν κατανοουμε.
κακο δεν ειναι αφου θα αποτιναξουμε τα μυρια περιττα
απο την καθημερινοτητα μας με την αναπαραγωγη τους
που επιβαρυνουν την ζωη την πολυμορφια της
οποτε την ζωη μας και την διαφορετικοτητα μας
διοτι οπως καθε ειδος διαφορετικο απο το δικο μας,
ετσι και το δικο μας διαφορετικο απο καθε ειδος.
οποτε ισοπαλια οποτε εξισοροπηση. κι αν πουμε
-οσο για τον μη απεγκλωβισμο δικο μας αρα των παντων-
οτι το ειδος μας ειναι ενα και τα υπολοιπα πολλα,
να πουμε και το εξης, το ειδος μας αποτελειται απο ατομα
το καθενα με την δικη του διαφορετικοτητα..
που αν εστιαζει σε αυτη... να σου η πολυποθητη εξισοροπηση
συνυπαρξη των παντων. με ολα τα καλα και κακα
κατα οπως θεωρει ειθεισται ο ανθρωπος- σε ισορροπια-
εν αρμονια. αρκει. περαιτερω σκεψη και αναλυση
αποσκοπει σε χασιμο χρονου σε ματαιωση σε ηλιθιοτητα.
ωστοσο αν πουμε και τα υπολοιπα περα απο μας ειδη
αποτελουνται κι αυτα απο ατομα, να πουμε και το οτι
το δικο μας υπερεχει πνευματικα (θεωρητικα/υποθετικα)
ως συνολο, ειμαστε ή δεν ειμαστε λοιπον το ανωτερο,
ειμαστε ή δεν ειμαστε το μονο ηλιθιον ον
κι αν πουμε και στα δυο ναι, το παραδεχτουμε,
τοτες εχουμε μια ελπιδα-ευκαιρια,
να εκφρασουμε την ανωτεροτητα μας...
ωπα...
που δεν ειναι αλλη απο την απλοτητα
της επιγνωσης και αντιστροφως,
που δεν λογιαζεται ανωτερη απο κανενα πλασμα
που φιλοξενει ο ιδιος! ο πλανητης.
σεβασμο στον πλανητη γη και σε καθε αλλον.
δεν θα μας αποκαλυφθει κανεις,
διχως κανενα σεβασμο στον πλανητη γη.
και ο ηλιος σαν καθε αλλον...
θα μας στερει την βροχη ή θα μας πνιγει,
ειτε με νερο ειτε με φωτια.
αρκει.
δεν ειναι κακο... να γονατισει ο ανθρωπος
σε απολυτη ενωση με την γη και να σηκωθει ορθιος...
με τον απολυτο σεβασμο προς καθε αντικρυσμα, στο βλεμμα.
καθολου νωρις... καθολου αργα.
απο αυτη την στιγμη, απο την στιγμη την ιδια.
γεματος ανθρωπος την στιγμη που βγαινει η ψυχη του,
ειναι ο αδειος ανθρωπος....
απο καταιγιστικα κλικ ολακερης ζωης,
για οσα συγκορμος δεν επραξε
(απο τα οσα συγκορμος επραξε).
αν υπαρχει εγνοια και λαμψη στο βλεμμα του,
ειναι για την ζωη που αφηνει πισω ορφανη
και λεπιζει να αγαπηθει απο καποιον αλλον).
ολες οι διαφορετικοτητες εχουν κατι κοινο,
την ψυχη. γι αυτο θα υπαρχει παντα μια συνδεση.
τελος/αρχη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
