| Από μικρός περιπλανιόμουν,
κάνοντας άσκοπα ταξίδια •
ψάχνοντας φίλους,
μα και κρυμμένους θησαυρούς.
Ανήσυχος κι ονειροπόλος,
δεν εμένα ποτέ στα ίδια •
πρώτος στην τάξη
και στην παρέα αρχηγός.
Έπρεπε όμως να γνωρίσω,
εσένα για να νιώσω •
τι πάει να πει αγάπη,
τι πάει να πει ζωή.
Πόρτες κλειστές,
αντίκρυζα μέσ' τη ζωή μου •
και συ η μόνη διαφυγή μου,
από ένα κόσμο εχθρικό.
Πόρτες κλειστές,
και δύσβατα μου μονοπάτια •
ψάχνω να βρω τα δυο σου μάτια,
σε κάτι κρύες Κυριακές.
Με το μυαλό στο παρελθόν,
να χάνω πάλι το παρόν μου•
ισορροπία, για να μη βρίσκω πουθενά .
Και κάπου εκεί έρχεσαι εσύ,
της μοίρας μου το ριζικό μου•
να μου θυμίσεις, ότι η ψυχή μου λαχταρά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|