| |
ΠΡΩΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
Είχαμε σ’ όλα συμφωνήσει, πως θα συναντηθούμε
Πως θα ‘ρθω να σε πάρω, αγκαλιά για να βρεθούμε
Ο χρόνος μέτραγε αργά, οι δείκτες νωχελικά χτυπούσαν
Και θύμιζαν οι ώρες, χελώνες που περπατούσαν
Μα ύστερα τρελάθηκαν, άρχισαν να τρέχουν
Ένα λεπτό η κάθε μια, νόμιζα πως έχουν
Το πολυπόθητο βράδυ έφτανε, κι έσερνε με μανία
Της συνάντησης το τρέμουλο, της καρδιάς την αγωνία
Δεν αργήσαμε πολύ, φτάσαμε στη φωλιά μας
Καθίσαμε σε μια γωνιά, αναστέναξε η καρδιά μας
Τα μάτια σου τόσο ήρεμα, σαν τη νύχτα που κυλούσε
Κι η αδύναμη καρδιά μου, μες στα χέρια σου χτυπούσε
Με φόβο μες στα μάτια μου, τόλμησα και ζήτησα
Το κορίτσι μου να γίνεις, της καρδιάς μου η πριγκίπισσα
Και συ κοίταξες κάτω, έσκυψες το κεφάλι
Δεν μου απάντησες, σε ρώτησα και πάλι
Σήκωσες ψηλά τα μάτια, τα χείλη μας ενώθηκαν
Κι όλα τα λόγια της σιωπής, μονομιάς ειπώθηκαν
Τα χείλη σου τόσο δροσερά, της άνοιξης η πρώτη μέρα
Το μυαλό μου χάθηκε, στης ματιά σου τον αέρα
Η μια σφιχτή αγκαλιά, διαδέχονταν την άλλη
Κι ένιωθα την ανάσα μου, να κόβεται και πάλι
Είπαμε τόσα πολλά, τι να πρώτο-θυμηθώ
Τα αμέτρητα φιλιά, τα πολλά τα σ’ αγαπώ
Η ώρα όμως η ζηλιάρα, την πόρτα μας τη χτύπησε
Πως έπρεπε να φύγουμε, δυστυχώς μας θύμισε
Σταθήκαμε στην άκρη εκεί, αγκαλιαστήκαμε σφιχτά
Σαν να ‘ταν η τελευταία μας φορά, φιληθήκαμε ξανά
Δεν ήθελα τα χέρια μου ν’ ανοίξω, ούτε το φιλί να σταματήσω
Στην ζεστή την αγκαλιά σου ήθελα, παντοτινά να ζήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
