| |
Το ποίημα είναι γραμμένο το 1903…
Ένα αόριστο προαίσθημα για κάτι τρομερό από τον μεγάλο ποιητή της Ρωσίας Αλεξάντρ Μπλοκ.
Προς τον Άδη του Παραδείσου
– Μες στο λαό είναι ήσυχα όλα;
– Όχι. Τον αυτοκράτορα σκότωσαν και τον ποδοκυλάνε.
Κάποιοι για την Ελευθερία - φόλα
Στις πλατείες μιλάνε.
– Όλοι είναι έτοιμοι τα όπλα να σηκώσουν;
– Όχι. Μουδιασμένοι και αγωνιάνε.
Κάποιος τους είπε τις οδούς να χαρακώσουν.
Οι άλλοι περιπλανιούνται και τραγουδάνε.
– Ποιος τελικά πήρε της Εξουσία;
– Ο λαός την Εξουσία δεν τη θέλει, τάχατε.
Τα πάθη του λαού έχουν υπνοβασία.
Ακούγεται ότι κάποιος έρχεται.
– Ποιος είναι αυτός του λαού ο δαμαστής;
– Είναι σκοτεινός, κακόβουλος και σιωπηλός.
Ο μοναχός στην είσοδο της μονής
Τον είδε και έγινε τυφλός.
Εκείνος προς τους άγνωστους αβύσσους
Οδηγεί σαν κοπάδι το λαό της Ρουσίας…
Με τη ράβδος σιδερένια στον Άδη του Παραδείσου…
..................................................................
Ο Κύριος! Δευτέρα Παρουσία…
Αλεξάντρ Μπλοκ
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
1903 (27.04.23)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
