| |
Καποτε πηδαγα μια χοντρη γλυκομουνα ισως πιο οκνηρη ακομα κι απο μενα.Ή θα ειμασταν στο κρεβατi ή σε μια ακρια αυτου του κοσμου και θα πιναμε μπυρες ουισκι κι οτι αλλο βρισκοταν μπροστα μας.Οταν την εστειλα στο διαολο γιατι γινοταν υστερικη και αναλωνοταν στο γνωστο σπορ των γυναικων την γκρινια μου εδωσε καταρα το ολοκαινουργιο αφρολουτρο που αγορασε κι αφησε σπιτι μου χωρις να προλαβει να το χρησιμοποιησει καμμια απο τις επομενες να μην σωθει να το τελειωσει.Πραγματι περασαν καποιες γυναικες απο την ζωη μου κατεβαινε λιγο το αφρολουτρο κι υστερα κατι εγινε και στραβωνε η φαση.Καινουρια προσπαθεια με καποια αλλη ιδιο το αποτελεσμα.Το-να βρισω;Το γαμημενο αφρολουτρο κατεβαινε κανα δαχτυλο αλλα οχι αρκετα για να σπασει η καταρα.Υστερα ηρθε η Ποπη.
Η Ποπη με τα δικα της αφρολουτρα.Την παρακαλεσα να χρησιμοποιουσε το συγκεκριμενο αφρολουτρο
αλλα εκεινη τον χαβα της.Ετσι βρεθηκα να ειμαι με την Ποπη και την καταρα της Ευας να πλανιεται πανω μας.
Ενα βραδυ η Ποπη ξεχασε να φερει το αφρολουτρο της.Εγω τοτε της ειπα να παρει το αφρολουτρο που δεν ηθελε να παρει.Το πηρε κι εκλεισε την πορτα του μπανιου.Οταν βγηκε μου ειπε οτι το αφρολουτρο της επεσε απο τα χερια και χυθηκε ολο στο μπανιο.Απιθανα σκεφτηκα.Η καταρα εσπασε.Απο την χαρα μου της εκανα γλυφομουνι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
