| |
1. Αμοιασιά
Μου πούλησε, μιαν αμοιασιά, πανάκριβα, πικρή καρδιά...
Και λούβερη μιας μισερής, πρωί, δε σκόρπισε βραδιάς...
Στ' αρτίρδισμα κάποιας βουλής, φιλιάς, λοχέβει η ψακή...
2. Γιαρές
Αχ, δεν το σκέφτηκε πολύ, έσυρε αγαλή φωνή
κι ακούστηκε γλυκός γιαρές: "Κυκλαμινάκι μου ροϊδί..."
Τραγούδι βάλθηκε να πει, για μιαν αγάπη μυστική...
3. Αταίριαστα
Οι λείψεις θέλουνε αχούς, κι οι λιόκρισες γιαρέδες
κι οι γέμωσες, οι ασημιές, αχ, λιανοτράγουδα γλυκά...
Θαρρώ μ' αχτιδοκρεμασιά, τερτσέτα δεν ταιριάζουν...
4. Γούστα
Για ρέγκια, αχ, τα γούστα σου, θα 'πρεπε να τ' αλλάξεις,
τι του Απρίλη το λιλά, ροϊδί το Μάη εγίνη...
Κι εγώ στορίσεις δε πατώ, μονε ποθώ εσένα...
5. Κηπάρι
Σε κάθε λιβάδι βάζει, ο Μάης, κι ένα κηπάρι,
δε βάζει φούρνο... Ανθόφυλλα πολλά, ψωμάκι λίγο...
Ευτυχώς, που οι κρουσμένοι μοιάζουν να μην πεινούν πολύ...
6. Φαρί
Έφτασα με τζιβούρι μου, σε μια καστρόπορτα κλειστή,
και για σεβντά ψέλνω γλυκά, για ν' ανεβεί καταρρραχή...
Μα, Μάης είν', και μάλαθρο, μολόχες, το φαρί μ' βοσκά...
7. Ξεβασκαμός
Αχ, του Κρυαρίτη καψικά, του Κούντουρου χιονοβολές,
του Φυτεφτή οι καταχνιές, τ' Αγιογιωργίτη οι βροχές,
με βάσκαναν... Και Πεντεφά, ψάχνω, φταρμό για τις γητειές...
8. Ρέγουλα
Της ζήσης διάβης, δίχως χάρτη, πως θα 'βρω την αγάπη;
Ποια τύχη έχω στα τυφλά, ως πάω να τη σταρώσω;
Θαρρώ του Μάη ρέγουλα, για τ' άνθια θ' αχναρίσω...
9. Ακακία
Τσαμπιά με άνθη της λεφκά, απλώνει η ακακία
κι η δόμνα που με αγαπά, μου λέει ότι της μοιάζω...
Ίσως γιατί την αγαπώ, και στης σιωπής, φτενές ώρες...
10. Δυναμωτικό
Ώρα, θα φτάσει, η αγάπη, στυλωτικό να χρειαστεί...
Κάτι μ' ανώτερη ποιότη, μ' αξία θρεπτική τρανή...
Σ' άνθη λεφκά ακακίας, σε σμάρι, πες, να εργαστεί...
11. Βάρδος
Στίχο σα διάβασε τρανού, παλιού Χιλιάνου ποιητή,
λέει, πως κάνω-της, ό,τι κι η άνοιξη στις κερασιές...
Βάνω κι εγώ, ο βάρδος κειός, δε διάλεγε άλλο δεντρί;
12. Σημαδολόγος
Τον τόπο έφαγε να βρει, ένα κυκλάμινο ροϊδί,
παντού της λέγαν: "Δυστυχώς, δεν είναι για την εποχή..."
Μα βρήκε, ένα, αχ, στερνό, σημαδολόγος να γενεί...
13. Πανσέδες
Τους πανσέδες σαν θώρησε, της φάνηκαν γελαστικοί,
κι είπε, μ' όλα τα χρώματα, πως φάτσες είχαν κατσουφές.
Δεν θα με καλοπρόσεξε, λίγο πριν πει το σ' αγαπώ...
14. Πρέμνα
Τις ακακίες κοίτα, με τσαμπιά γιομάτα λευκάνθια,
σε σμάρι των καματερών, με χάρη, πως υποκύπτουν...
Μη γελιέσαι… Θα 'ρθει καιρός, που πρέμνα θ' απομείνουν...
15. Κοφτερίδες
Ψυχή που γδάρθηκε στις δριμιές της ζήσης κοφτερίδες,
δεν κερδίζεται παρά, από αγάπη απαρθινή…
Δε μαβλίζεται, με γούλερης χυλό, ο γεροκάτης...
16. Γκερδέλια
Ψηλά στέκουν του μάγγανου γκερδέλια, σαν είν' γιομάτα,
μα, σαν αδειάσει το νερό, πέφτουν χαμηλά, για λίγο...
Θαρρώ πως, είναι η στγμή, "αγάπη μου.." να ξαναπείς...
17. Κόρδες
Τα βελτόνια, λεφτερώνει, η χάρμπα, όντας η κόρδα
αγγιχτεί, κι αψιά τα ξαπολνά τη χολή να σκορπίσουν...
Για τούτο, δεν ξαμώνω, σε κάποιες, της καρδιάς σου, κόρδες...
18. Εξιά
Να ήμουν, θα ήθελα, κουφός μα κι άματος, συνάμα,
να 'ν' της εξιάς-μου, να μη γρικώ, τα "δεν μπορώ..", που λέγεις,
σε μηνυτή, να μη θωρώ, πια, τα μάργελά σου μάτια...
19. Πέτρα
Κρούσταλλα ογρά, δεν αρκούν για αγάπης μας το θρύλο...
Άναργα κει θ' αποσβήσει, σα θαλασσιά σε μια κόστα…
Θέλω να σταθεί... Ανάλλαχτος, χαραγμένος στην πέτρα..
20. Μάτια
Αχ, ελάφινα μάτια, κανελιά στη σκιά, λαδιά στο φως,
οι κυρές που τα έχουν, πως είναι πολλές, ποιός θ' αρνηθεί;
Μα μονάχα, δικά της, κατέχουν να με γλυκοκοιτούν...
21. Στοργή
Κάνει, o ανοιξιάτης ήλιος, τις κερασιές ν' αθίζουν,
κι η αργυρή, δροσάτη φεγγαριά, τις πλατομαντήλες...
Κι η στοργή μου δεν παραλλάζει, μακριά όσο κι αν είμαι...
22. Θύμια
Σβανιάρες μέλισσες στέκουν στ' ανθόφυλλα της κυδωνιάς,
σαν ξεχασμένα, από φέξης λαμπές, χνάρια σκοτεινιάς.
Κι ατός μου, μια παγωμένη θύμια, σε νυχτιές σου λευκές…
23. Ήλιος
Ασημομάλλη μου, μην κρύβεις πρόσωπό σου, στις βούρες...
Τον ήλιο, να διαλέξει, άσε, ποιο θα χαϊδέψει πρώτα....
Μισίδια σου αγέλαστα ή το ροϊδί κυκλάμινο...
24. Φεγγάρι
Κάθε φορά που το φεγγάρι, σε μια γέμωση, φτάνει,
το κάνει βήσαλο, ο μήνας, και ξανά το συδένει...
Αχ, να μπορούσε κι η καρδιά να μοιάσει στο φεγγάρι...
25. Καβαλάρηδες
Ρήγας, δε φτάνει να 'σαι, να 'χεις σ' εξιά σου, την αγάπη...
Λίζιοι καβαλάρηδες, θαρρώ, πιότερο την κατέχουν...
Δράκους, θανατώνουν αυτοί, που ρεέμι τη βαστάνε...
26. Φωτιά
Τι, παράξενη, αλήθεια, η φλαγκάρα της αγάπης,
πόχει σπίθα, γλυκοθώρι, και για φρύγανα, κουβέντες...
Σε καρδιά τάγαρη σβήνει, σε καλόχυμη θεριέβει...
27. Γερακίνα
Έρμε μονιά, η δόμνα, απόψε, ίσως να μη φανεί,
μήτε φεγγάρι έχει ψηλά να του παραπονεθείς...
Πάντεχε πως, γερακίνα θ' αγγίξει μπράτσο σ', την αβγή...
28. Συχέριο
Η γνώστεψη είν’ ρισκόζα… Σαν μάθεις κάποιο μυστικό,
να το ξεφορτωθείς δεν μπορείς, για πάντα το κουβαλάς…
Μόνο συχέριο σου έχεις, τ' αλογατάρη συστασιές...
29. Τρανός
Έχει ο κόσμος γωνιές πολύ σκοτεινές, για να τις δεις,
έχει και πλήσιες αγκήθρες, για να γλιτώσεις απ' αυτές...
Αγανέβει με μιαν αγάπη, μα παραμένει τρανός...
30. Στόμι
Αγάπη είναι, να μοχτείς, στη φωτιά, με το σίδερο...
Μαδένι ή στόμι, αν θα 'χεις, το κρίνει το κάρβουνο...
Το στόμι, ωστόσο, ζητά, σφύρα κι αμόνι, και νερό...
31. Μαργαριτάρι
Η αγάπη μπορεί να ξεκινήσει σαν ένα θρύμα,
σαν ψίχα αγερίνας που σε στρειδότσεφλο φωλιάζει...
Ο χρόνος κι οι χυμοί τη ψυχής σιάχνουν μαργαριτάρι...
32. Καμβάς
Μια γερακίνα, π' αγαναχτεί με τον μουχλό ουρανό,
μια δόμνα, μιας φέξης, που ποθεί, την αχτιδοκρεμασιά...
Θλιφτός καβαλάρης, τις νυχτιές, που τριγυρνά, σα μονιάς...
33. Καστελιέρα
Πατούν, τα πιόνια της καστελιέρας, και στα δυο χρώματα,
εχτός απ' τους δεσπότες, που πορίζουν μονοχρώματοι...
Παπάδες... Χωριστό, παντού, αξιώνουν το κουλάντρισμα...
34. Τρεχαντήρι
Στον αρσανά τη καρδιάς μου, έσιαξα τρεχαντηράκι,
και το 'στειλα ν' αρμενίσει στης καρδιάς σου τις θάλασσες...
Δος του όποιο όνομα θες... Αρκεί, "Πούσι", να μην είναι...
35. Σπεράντσα
Αχ, καρδιά μ', άγκυρα στρειδοφόρτωτη, που φτουράς σ' άρμη,
που τη βρώμα, ακουμπάς, την πηχτή, στον πάτο λιμιώνα...
Αχ, σπεράντσα, σε ποθώ, με καιρό, τυπάρι, στο στήθος...
36. Σπίνος
Λιόπυρο στην πλάτη μου, κι έξω, σπίνος τραγουδιάρης…
Είμαι σαν εκείνον... Τα θέλω όλα, δεν θέλω κάτι...
Πλήσια σ' αγαπάω, μα είμαι και αρκάτος, μακριά σου...
37. Πλάνη
Κακόμοιρο μυαλό… Πιστέβεις σε ψέματα βολικά,
μα, ξέρεις τις αλήθειες, που τ' αναγκέβουν, τις που πονούν...
Τοιμάσου, λοιπόν, να πληρώσεις για παιχνίδι σου διπλό...
38. Άελλα
Αγέρας, να 'μαι, που σε ζώνει πάντοτες, λαχτάρησα...
Ο τόσο αφανέρωτος, ο τόσο απαραίτητος...
Μα ο γρεγάλης κι ο γαρμπής, μιαν άελλα θα σήκωναν...
39. Φιλέματα
Κάποιοι, δεν είν' γραφτό, να βρίσκονται, για καιρό, σιμά μας,
φεύγουν, αφήνοντας ψίκια, διδαχές ή κι ευλογίες...
Είναι, όμως, εδώ... Για πάντα, βαστούν χαριστικά τους...
40. Δεντρικά
Η χαρά δίνει το ψήλωμα, το βάθεμα η λύπη...
Η ευτυχία σιάχνει κλαριά κι ο πόνος σιάχνει ρίζες...
Όσα τρανά δέντρα, απάντησα, βαθιές ρίζες, είχαν...
41. Πολεμιστές
Δεν βοηθάνε οι προσευχές, στο πεδίο της μάχης...
Βλέπεις, εκεί, μήτε θεοί βρίσκονται μήτε η μοίρα...
Εκεί, υπάρχουν, μονάχα, πολεμιστές θαρραλέοι...
42. Προλάτης
Δεν δέχτηκε ποτές την πρόγνωση του κόσμου γύρω του,
αρνήθηκε φτερά της πλέμπας, τα παλιά τα λάθη του...
Της ζήσης του, τα θέλω ήξερε, προλάτης γίνηκε...
43. Θεοσέβεια
Τη θεοσέβεια, την έχουν για αρετή καβαλάρου,
μα, τον λάγνο για την εξιά, τον αλλοτέβει σε τέρας...
Τι, διαστρέφει τις διδαχές, για να δικιώσει μια πράξη...
44. Διάλεγμα
Κάποιες φορές να διαλέξεις πρέπει ανάμεσα στα δυο:
Σε θελεμούς μουχρωμένους και στα που ξέρεις για σωστά...
Πως, διάτσος είσαι σ' ανθρώπινο τομάρι, τότες, γρικάς...
45. Σύγιαλο
Από πάντα, ψάξαμε για άλλους κόσμους, παράξενους...
Ξυπόλητοι, του νερού στοιχιά, σε σύγιαλο βγήκαμε...
Και μαζί, μετρήσαμε τις πληγές, απ' τα ταξίδια μας...
46. Ειρηνεμός
Πεταλούδια άφοβα κυκλώνουν, συνέχεια, εκείνη...
Λίγο θέλουν, οι μέρουλες για να τρών' απ' τη βούρα μου...
Σαν βαθιά αγαπάς, κι η φύση ειρηνέβει μαζί σου....
47. Νανουρητό
Νανουρητά που μου 'πανε στη σαρμανίτσα ως ήμουν,
καλοβαστώ στη θύμια μου, της γαληνησιάς σφραγίδα...
Αχ, της αχνιάς σου χρώματα, χνάρια ιδιανά πατάνε...
48. Φεγγάρι
Τη νειροβλέπω τις νυχτιές, φεγγάρι κει στον ουρανό,
και είναι γέμωση, συχνά, κι ανάρια χασοφεγγαριά...
Κι άλλες βολές γελοκοπώ, κι άλλες βολές πικρά θρηνώ...
ος, μαθές, δεν γίνεσαι, με μαγικό ραβδάκι...
49. Ξεσκόλισμα
Στη διπλανή την κάμαρη, ντελικανής κοπιάζει,
μ' αρχαρικά της γνώστεψης, και κοπελομαθαίνει κει...
Μάγος, μαθές, δεν γίνεσαι, με μαγικό ραβδάκι...
50. Καλόγεροι
Του Πεντεφά, οι μέρουλες θα πάψουν να γαβριάζουν,
μα, τη φωτιά, καλόγεροι, θα βάζουν σ' άλμπες Θεριστή...
Βλέπεις, κυρά μ', ο έρωτας, τους μήνες δεν ξετάζει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
