| |
Αντικλείδια και κλειδιά
Ήταν βράδυ, ήταν νύχτα, ήταν Μάρτης και γιορτή
μου πες έλα, έλα κι ήρθα, ακροβάτης σε κλωστή
κι ήμουνα ξανά το σώμα, ήμουνα και η καρδιά
που της κράταγες ακόμα, αντικλείδια και κλειδιά
Μ’ ένα φιλί, ανάβει η μνήμη τα κεριά
μ’ ένα φιλί, γίνεται η θάλασσα στεριά.
Μ’ ένα φιλί ξυπνά τού πάθους η ορμή
σαν οφειλή που αιώνες δένει το κορμί
Ήταν Σάββατο και Μάρτης, - ουτοπία θα μου πεις -
όμως ήξερα πως θα ρθεις, την ανάσα μου να πιεις
σε θυμότανε το στόμα, σε θυμόταν η καρδιά
που τής άφησες στο σώμα αντικλείδια και κλειδιά
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
