| |
Στα πέτρινα χρόνια του παρελθόντος
γύρισα πίσω
κάθισα πάνω τους να ξαποστάσω
εξαντλημένη
Κουραστική αυτή η νύχτα...
Βαριά η ανάσα μου..
Είδα τα νιάτα μου να τρέχουν
χείμαρρος στη ζωή
και ολόγυρα χαμόγελα
κι ερωτευμένα λόγια
που πετουν σα πουλια
και σχίζουν τους ουρανούς
και καθώς μου χαϊδεύεις τα μαλλιά
ρομαντικά τραγούδια
να παίζουν στο ραδιόφωνο...
Κι είδα την Άνοιξη αγκαλιά
με τα καλοκαίρια μας
Κι είδα πολλή αγάπη γύρω μου
έμοιαζε με σύννεφο λευκο
που τρυφερά με άγγιζε
καθώς έγερνα πάνω του
ευτυχισμένη
Και δυο χέρια που με σκέπαζαν
κάθε βράδυ
Και δυο χείλη που ψιθύριζαν
παραμύθια μαγικά
κάτω από κίτρινα φεγγάρια...
Και μετα..απλα έφυγα.
Ξέφυγα.
Από την ίδια την ζωή
Έτρεχα αντίθετα από τον χείμαρρο της
σταματώντας να χαμογελώ
για να πεθάνει ο Έρωτας.
Σήκωσα το χέρι μου ψηλά
κι πέταξα μακριά
ως άλλος υπερήρωας
Κατέβηκα από το σύννεφο της αγάπης σου
και εκείνο έγινε γκρίζο και βαρύ
κι έβρεξε στα πόδια μου τον πόνο σου.
Ένα παγωμένο πρωινό
μόλις είχαμε ξυπνήσει
Και συ με κοίταζες με απόγνωση
και θυμό.
Φοβήθηκα εκείνο το βλέμμα σου
Έφερε τον χειμώνα.
Έναν διαρκή κι ατελείωτο χειμώνα
για να με κυνηγάει σε όλη μου τη ζωή.
Παγώνει τη καρδιά μου
στοιχειώνει τα καλοκαίρια μου
Σβηνει σα μαύρη γόμα
τα παραμύθια απ' το μυαλό μου .
Κι όμως...
δεν κατάλαβες ποτέ
πως ένα παιδί κρυβοταν
μέσα μου
Κι ήθελε να μεγαλώσει
Κι όταν μεγάλωσε
Φοβήθηκε που δε το κρατούσες
πια από το χέρι
Και έμαθε να ζει στην ορφανια και τη μοναξιά των επιλογών του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
