| |
Σκαλίζοντας τα ποιήματα που εγώ τα είχα φτιάξει,
βγαίνουνε συναισθήματα που μοιάζουν μακρινά,
και κάποια από τα λόγια μου που πια, μ’ έχουν διδάξει,
στα μάτια μου ως σήμερα, μοιάζουν σημαντικά.
Τα ποιήματα με γράφουνε, δε γράφω εγώ το ποίημα,
χάνομαι μες στις σκέψεις μου κι μ’ οδηγεί η ρίμα…
Οι πράξεις μου με πλάθουνε όχι οι αναμνήσεις,
μου απαντάω έμμεσα… Πώς να το αμφισβητήσεις;
Μα είναι κάθε ποίημα μου κάτι το πεπραγμένο,
(παράφραση της έννοιας που λέμε πεπρωμένο)
γιατί από πράξη έγινε και οδηγεί στην πράξη,
και είναι αναμενόμενο αυτό να με αλλάξει.
Τα ποιήματα με γράφουνε, δε γράφω εγώ το ποίημα,
είμαι της σκέψεις έρμαιο, των λέξεων το θύμα,
είμαι εγώ ο μαθητής κι εκείνα σα σχολείο,
που με διδάσκουν εκτενώς… του χρόνου το αστείο…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
