| |
Πάλι τα λάθη μου μετράω,
και τα σωστά μου αναγνωρίζω.
κόκκινο χρώμα που αντέχει,
μέσα σ’ ένα τοπίο γκρίζο.
Είμαι ένας Σίσυφος ακόμα,
σέρνω το βράχο μια ζωή.
Τον σπρώχνω ενάντια στο χώμα,
για να ανεβεί στην κορυφή.
Κόπος ιδρώτας και λιοπύρι,
άνιση μάχη η ζωή…
Γιατί το χρόνο δεν ορίζεις,
κι έτσι δεν έχει νικητή!
Κανείς θεός για αυτά δεν φταίει,
υπαίτιοι οι «κοινοί θνητοί».
όποιος στο σύνολο μετέχει,
καταλαβαίνει το γιατί…
Γιατί το βράχο κουβαλάμε…
Πως πάει πίσω στην αρχή…
Βρίσκεις δύναμη και πάλι,
με την ελπίδα να οδηγεί!
Δεν είν’ κατάρα που αναγκάζει,
ελπίδα σε παρακινεί.
Καθένας παίρνει την ευθύνη,
να ξεκινήσει απ’ την αρχή.
Είμαι ένας Σίσυφος ακόμα,
Σίσυφοι υπάρχουνε πολλοί,
που κουβαλάνε κάποιο βράχο,
προς την καινούρια κορυφή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
