| |
Μέσα στις στάλες της βροχής
Πάλι προσμένω να φανείς
Σαν δάκρυ έστω στο ξερό το μάγουλό μου
Να πιουν οι σπόροι της φωνής
Γλυκό νερό της προσμονής
Για να φυτρώσουνε οι λέξεις στο λαιμό μου…
Κι ως να καρπίσουνε δειλά
Θα γράφω λόγια στα χαρτιά
Και του ανέμου θα τα δίνω να τα στέλνει
Στα παραθύρια τα κλειστά
Στα βλέφαρα τα σφαλιστά
Γλυκό τραγούδι της αγάπης να σου ψέλνει…
Ώσπου να δρέψεις τους καρπούς
Πίστεψε μόνο όσα ακούς
Ακολουθούν πάντα οι πράξεις μας τα λόγια
Όπως το μένος της βροντής
Μετά το φως της αστραπής
Σείει συθέμελα του έρωτα τα υπόγεια…
Ουράνιο τόξο σαν θα βγει
Από του νου τη χαραυγή
Όλα τα χρώματα θ’ ανθίσουνε της πλάσης
Και θά ‘ναι εκείνη η στιγμή
Που αντί για δάκρυ το κρασί
Απ’ των χειλιών σου την πηγή θα με κεράσεις…
27-3-2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
