| |
Και πού να βρεις να κρατηθείς
Τριγύρω όλοι φευγάτοι!
Σκυθρωποί κι απόμακροι
Μ΄ ένα κινητό στο χέρι.
Ούτε βλέπουν, ούτε ακούν.
Κουρασμένα πρόσωπα
Στα τρένα, στους δρόμους...
Πώς κατάντησε η ζωή μας;
Πώς κατάντησαν τη ζωή μας;
Κι εμείς εκεί
Εθιστήκαμε γονατιστοί
Με απλωμένο το χέρι για βοήθεια
Προσκυνώντας και δοξάζοντας
τους δήμιους της ζωής μας!
Τελικά μήπως εμείς οι ίδιοι
Είμαστε δήμιοι της ζωής μας;
Με τις επιλογές μας;
Με τον κομματικό φανατισμό,
Με τις παρωπίδες μας;
Μήπως τελικά έχουμε αυτό που μας αξίζει;
Κι έρχονται κι άλλα!
Δεν είσαι για λύπηση φιλαράκο,
Για άντε πήγαινε από δω είσαι!
Άφησες να σου κάνουν κουμάντο,
Η μόδα, η πολιτική, η ‘’εξέλιξη’’....
Και κατάντησες σκλάβος
Σε μια Κοινωνία τεχνοκρατών
Και κοράκων!
Σε υποβιβάζουν, σε εξευτελίζουν
Με χίλιους τρόπους,
και δεν παίρνεις χαμπάρι!
Είσαι πια στην οδό της απώλειας ...
Η αφύπνιση άπιαστο όνειρο!
+++
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
