| |
ενα μονο μερος του Απειρου η Γη και που ολα τα πλασματα ειναι πανω της, ενα λεει 'ολα ειναι μεταξυ τους σχετικα'. η Γη ως μια κοινοτητα, που αποτελειται απο την φυση τα ζωα τους ανθρωπους, ως συστημα αδεκαστο κι ως σχημα οξυμωρο, προσφερει αδιακριτως, τα ιδια μεριδια ελευθεριας παντου. το αντιθετο κι απο την πλευρα των ανθρωπων αποκλειστικα, ειναι που την αγριευει. μη λεμε αφιλοξενη, ακοινωνητη και εκδικητικη την ξεριζωμενη γη. την ματωμενη. την καμμενη. σπευδει βραδεως, μα ειναι μοναχη της...
κατακτηση δεν σημαινει αιματοχυσια, τυραννια και απομονωση, αυτο ειναι μονο μια φαση της ανθρωπινης ιστοριας και οταν κολλαει η αδαμαντινη βελονα ενα μονο λεει, ο ανθρωπος (ως ειδος) ειναι ο μονος καταπατητης επι/της γης και το μονο αχρηστο. επιφανειακο και εναντιο στην εσωτερη φυση (του). ο 'δισκος' θελει καθαρισμα.
ο αναρχικος, ουδεμια σχεση εχει με τον τραμπουκο και τον κρατιστη, μιας και το κρατος που θελει να επικρατει, ευρεως, βασιζεται στον καπιταλισμο. το αναρχο πνευμα λοιπον και δεν ειναι ενα, ειναι πολλα και αυτα ως ενα, κερδιζεται με την αυτο- βελτιωση. με τον αναρχο- κομμουνισμο (ως περιεχομενο), περι 'ψηφου' εμπιστοσυνης εαν μιλαμε και για την αποκατασταση, της κοινης γνωμης, της κοινοτητας. για την αδιαφθορη πολιτικη, αυτον τον συγκεκριμενο τροπο δρασης, αυτον τον χωροχρονο, απο εμας.
η πιστη κατακτιεται, δεν πολεμιεται και δεν πολεμαει για να χαριστει. η αγαπη ειναι και ουτε λιγο ουτε πολυ, δεν εχει αντιθετο. απαξ και απογοητευτει, απεχει και απεχει ορθα, αποστασιοποιημενα. ο χρηστος ανθρωπος κι ο Χριστος ως ανθρωπος, ο αναρχικος που βαδιζει στους οριζοντες του Αναρχου. περι κατακτησης της χρηστοτητας, γιατι περι κατακτησης των οριζοντων , αν τους κοιταμε και μονο διαχωριζομαστε, ο ορισμος μονο της ματαιοτητας, του ματαιου πονου, της ματαιης δοξας.
η λιτοτητα ως εννοια και τροπος ζωης, δεν ειναι φοβος και ανασφαλεια, ποσο μαλλον μιζερια και εξαθλιωση, οπως θελουν οι κρατουντες να πιστευουμε. ειναι η ακραδαντη βαση της φυσικοτητας- της ελευθεριας- της συνυπαρξης, (θα ειναι η μονη κατακτηση που θα επρεπε να μας απασχολει). αντιληπτο και βιωμενο απο τον καθενα μας, με καθε καθρεφτισμα. με καθε ειλικρινεια εντος και, εκτος.
ετσι γεννιομαστε αλλωστε... κι αυτο απο ψυχης δεν δυναται να αλλαξει ή να ξεχαστει, εφ' ορου ζωης. μιας και η ζωη αποτελειται απο φασεις, απο περιοδους κι αν μη τι αλλο για την αποκατασταση της διακρισης, για την αποκατασταση της αναγνωρισης.
''[...]Δουλεύεις μια ζωή για να... [...]Τελικά συνειδητοποιείς ότι η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρωδία του εαυτού σου που εξασκεί τη δική σου λήθη.
Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ στην υλική και κοινωνική δουλεία που πλέον δεν βλέπουμε τις αλυσίδες.. "
μην παραβλεπουμε. τις ''μικρες αληθειες'' που καινε μονο, τα κερινα φτερα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
