Για τη ν-τιμή τση λευτεριάς κι αθρώπων ε-δικώ' ν-των και τ' όνομα ν-τως γράψανε στο Ηρώο τω' μ-πεσόντων …
ΛΙΒΑΔΙΑ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ (ΛΕΒΕΝΤΟΧΩΡΙ)
Γεννήθηκα σ' ένα χωριό, ιστορικό, τση Κρήτης
που του βορίζει 'πό ψηλά ο γέρο Ψηλορείτης
οι Τούρκοι ο-ντε ν-το κάψανε,το βγάλανε «Λιβάδια»
μα πάλι δε ν-του 'φήκανε μαθές θρουλί σημάδια
αυτό ξανά καψάλισε κι υπάρχει μες στ' άορι
κι ας μη ν-το λεν ως το 'λεγαν παλιά «Λεβεντοχώρι» …
Στον πάνω Μυλοπόταμο για τση τιμής τα μάθια
στέκει και λάμπει πλια πολύ από χρυσά παλάθια
αγώνες σέρνει οπίσω ν-του και λάφυρα πολέμων
κι έχει βαφτεί το χώμα ν-τουμ' αίματα αντρειωμένων
το 'γδαραν' με τα νύχια ν-τως «πολιτισμοί» χιλιάδες
μα 'πόμεινε αψεγάδιαστο χωρίς περικοκλάδες
η μπέσα, το φιλότιμο, η λεβεδιά κι η χάρη
έχουνε γράψει απάνω ν-του ο-σα ν-τ' αλφαβητάρι …
Ποιος πούρι δε ν-τον ένιωσε δικό ν-του αυτό το ν-τόπο
για χάρη τση φιλόξενης διάθεσης των αθρώπω’ …
Γέννημα θρέμμα του χωριού είμαι και καμαρώνω
μ' υπερηφάνεια τση τιμής το λάβαρο σηκώνω
τέθοια βαριά κληρονομιά δύσκολο να σου λάχει
για να την υπερασπιστείς πρέπει να δώσεις μάχη
θα πρέπει ν' απαγκιστρωθείς πολλώ λογιώ ψεγάδια
σα θες περήφανος να λες πως είσαι απ' τα Λιβάδια …
Έφθείραν οι νεοτερισμοί το φως απ' τη λιακάδα
και πάσχει από ταυτότητα ολάκερη η Ελλάδα
μα το χωριό, το ιστορικό δε σκιάζεται φουσάτα
και με πασάδες τα 'βαλε και μ' άλλα «συνδικάτα»
σα ν-τα πουλιά σκορπίσανε αετοί, θαλασσομάχοι
στην Κύπρο πολεμήσανε και στ' Αρκαδιού τη μάχη …
Για τη ν-τιμή τση λευτεριάς κι αθρώπων ε-δικώ' ν-των
και τ' όνομα ν-τως γράψανε στο Ηρώο τω' μ-πεσόντων …
