| |
βλέπω στο λευκό πρόσωπό σου μητέρα
όλα σου τα χαμένα όνειρα
τα παιδικά, τα αγνά όνειρα σου
σκέφτομαι το ισχνό χαμόγελό σου
διακριτικό και συνάμα θορυβώδες
χαρούμενο και μαζί
πονεμένο
σαν τα δυο σου μεγάλα μπλε μάτια,
απέραντα και ταπεινά
το μεγαλείο των θαλασσών
και η γαλήνη των ουρανών
κι εσύ Ελένη δεν άξιζες ποτέ να ζήσεις
στον βρώμικο τόπο των άλλων θνητών
για μάτια σαν τα δικά σου
η ζωή θα 'ταν πάντοτε κάπου αλλού...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
