| |
Νυχτες δικες μου….
Tης νυχτες τις λευκες και τις ατελειωτες,
που η μοναξια κι η αναποληση με ζωνει,
παρηγορια και συντροφια και νοσταλγια μου
το παιδικο μου το ραδιοφωνο το Σονυ….
Παλιο μοντελλο που δουλευει- σαν κι εμενανε-
γρατσουνισμενο κι η κεραια του σπασμενη,
ομως οι ωρες μου περνουν κι ειναι πολυτιμο
είναι κομματι μιας ζωης που ολο μικραινει….
Με συντροφευει στα πιο ομορφα ταξιδια μου..
με Ιταλικες και αμοροζες καντσονεττες
της Εντιθ Πιαφ και του Αζναβουρ τα παριζιανικα
του Ρει Τσαρλς και Λουις Αρμστρονγκ τις τρομπεττες…
Ο Φρανγκ Σινατρα και ο Ντυλαν μου θυμιζουνε
Χορους τραγουδια και στιγμες ευτυχισμενες
ο Μπελαφοντε ο Ντιν Μαρτιν και ο Πρισλευ
μου ζωντανευουνε αγαπες περασμενες..
Της νυχτας την γαληνη ομορφαινουνε,
βουρκωνω και γλυκα με συνεπαιρνουν,
όταν ακουω τρυφερα παλια και αθανατα,
ελληνικα που χιλιες θυμισες μου φερνουν…..
το Σονυ μου προχθες ξαφνου σταματισε
στις στενοχωριες μου ακομη άλλη μια…
λευκη η νυχτα μου και ξαγρυπνο με κρατησε
μα ευτυχως ειχε τελειωσει η μπαταρια….
Μακαρι ναταν της ζωης την μπαταρια μου
πριν τελειωσει να μπορουσα να…αλλαξω
ξανανοιωμενος να αγαπω και να ονειρευομαι
νεα ζωη και αλλους δρομους να….χαραξω!
ΠΛ Ιουλ 23
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
