|
Η κρύα ανοιξιάτικη νύχτα σταδιακά εξαφανίζεται
δεν θα ξαναγίνει ποτέ όπως ήταν πριν,
μια άλλη κρύα ανοιξιάτικη νύχτα θα έλθει στη θέση της
σαν το νερό του ποταμού που δεν επιστρέφει πίσω ποτέ.
Έμεινε μόνο το ζεστό άρωμα του δέρματος σου,
ο υγρός ίλιγγος των χειλιών σου στο στόμα μου.
Δε θα μείνει τίποτα, το αύριο θα αποτελεί ανάμνηση
και θα τρέφεται με τις σημερινές στάχτες.
Τα καλοκαίρια που έρχονται θα μείνουν βουβά, σαν μια κρύα ανάσα.
Κρυμμένος μέσα στα σεντόνια μου -δραπέτης της πραγματικότητας-
θα ονειρεύομαι το παρελθόν με επιθυμία να μετατραπεί σε μέλλον.
Θα προσπαθήσω να σμιλεύσω την εικόνα σου με αναμνήσεις και εικόνες,
θα προσπαθήσω να ανακτήσω αυτή τη μακρινή ανάμνηση
από τους νεκρούς άψυχους στίχους των λέξεων και των φιλιών χωρίς επιστροφή. Στην άκρη του δρόμου υπάρχουν παπαρούνες, δίπλα οι χωρικοί μαζεύουν φράουλες
σ' ένα κοντινό περιβόλι υπάρχουν και μαργαρίτες,
κορίτσια με καρτερικότητα περιμένουν το αποτέλεσμα της αφαίρεσης των πετάλων
για να σιγουρευτούν για τις κρυφές αγάπες των αγοριών τους.
Υπάρχει ένα μπουκέτο λουλούδια, με μαργαρίτες και κόκκινες παπαρούνες.
Υπάρχουν σταθερές και σπασμένες γραμμές, μελλοντικές μέρες.
Υπάρχουν φίλοι που δεν έρχονται ποτέ.
Έχει αρχίσει να βρέχει ο Μάης αυτός μου θυμίζει Δεκέμβρη
απειλεί να με κρατήσει για πάντα μακριά σου.
Οι δρόμοι είναι διάστικτοι με ονόματα, με αναμνήσεις που κυλούν όπως το νερό,
ίσως γι' αυτό το λόγο σήμερα θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια,
τις επαναλαμβανόμενες σελίδες του παρελθόντος,
ένα βράδυ μπροστά στη σόμπα, μούσκεμα μέχρι το κόκαλο
ακούγοντας στην οροφή της καλύβας μου από σχιστόλιθο
αυτόν τον ίδιο μονότονο ήχο της βροχής να χτυπά χωρίς έλεος όλη τη νύχτα.
Θεσσαλονίκη 8 Ιουλίου 2023
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|