Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132735 Τραγούδια, 271226 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η κραυγή των αγαλμάτων
 
Όταν έκανα ότι σε αγαπούσα,
δε γνώριζα ότι ήδη σε αγαπούσα!
Να ονειρεύεσαι τη νύχτα το δρόμο,
τη σκάλα και την κραυγή του αγάλματος
που στέκει ακίνητο στη γωνία,
να τρέχεις προς το άγαλμα
και ν' ακούς μόνο την ηχώ της κραυγής.
Θέλω ν' αγγίξω την κραυγή
και βρίσκω μονάχα την ηχώ,
να πιάσω την ηχώ και βρίσκω μόνο τον τοίχο
τρέχω προς τον τοίχο και αγγίζω ένα καθρέφτη.
Βρίσκω το δολοφονημένο άγαλμα
αφαιρώ το αίμα από τη σκιά του,
το χαϊδεύω σαν αδερφή ψυχή
και παίζω με τα βέλη των δακτύλων
εκατοντάδες φορές μέχρι να το ακούσω να λέει:
"Είμαι νεκρός και νυστάζω πολύ".
Φαίνεται ότι οι δρόμοι κυλούν γλυκά τη νύχτα.
Τα φώτα δεν είναι τόσο ζωηρά
καταφέρνουν να αποκαλύψουν το μυστικό,
το μυστικό που ξέρουν οι άνθρωποι
που έρχονται και φεύγουν,
γιατί όλοι είναι μέσα στο μυστικό.


Θεσσαλονίκη 13 Ιουλίου 2023


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ματσικοβίτης
 
Αγιοβλασιτης
14-07-2023 @ 09:33
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο