Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 οι δρόμοι
 
Οι δρόμοι είν’ υγροί και παγωμένοι ,
την αυγή
κι οι αστυνόμοι κοιτούν τα λεωφορεία
κρατούσες μια παλιά ελαιογραφία
κάποιας θλιμμένης Παναγιάς


Τ’ αστέρι που μας έδειχνε το δρόμο
μια μαύρη τρύπα το ‘χει καταπιεί
με κοινωνούσες κάθε Κυριακή
για να φορώ καινούργιο δέρμα
και έλαμπε το σώμα σου στο γέρμα
σαν να σε τύλιγε χρυσή βροχή


Είν’ τα παράθυρα στα σπίτια σφαλισμένα ,
την αυγή
και οι μουσικοί παράτησαν τα όργανα
μια γυναίκα πριν απ’ την γιορτή
θολώνει τον παλιό καθρέφτη
με την ανάσα της



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
μπρουχίτα
27-09-2006 @ 13:58
πολύ καλό, πραγματικά!
..καλώς ήρθες brinione..
« Ακρόνειρο »
29-09-2006 @ 07:26
"με κοινωνούσες κάθε Κυριακή
για να φορώ καινούργιο δέρμα"

Όμορφη έκφραση..
montekristo
03-10-2006 @ 01:45
θολώνει τον παλιό καθρέφτη στην ανάσα της
ωραία εικόνα, ωραίο ποίημα και εσωτερικός ρυθμός
Καλώς ήρθες κι απο μένα ::smile.::
nirbana
11-03-2008 @ 09:51
σταματώ κι εδώ για να απολαύσω τη γραφή σου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο