| |
με το περασμα του χρονου βαραινεις
κι οχι μονο σωματικα
γκαραζ για σερβις τσαλαπατημενων ψυχων δεν υπαρχει
ουτε νοσοκομεια για οσες νοσουν
υπαρχει μονο ενας δρομος
να βρεις καποια ν'αγαπας
μια συνοδοιπορο
για να σου βγαζει τον καλυτερο σου εαυτο
να αποκτα νοημα το να ζεις και να πεθαινεις για καποια
που στην ερωτηση αν αξιζει τον κοπο
να λες "μα φυσικα"
μενοντας στα ιδια μερη
σε μια πρωτευουσα
γινεσαι πομπος και δεκτης
μηνυματων γεματο ιους
σε μια τοξικη παραζαλη
καταληγεις να γινεις βρωμεροτερος του βρωμερου
για να επιβιωσεις
Αν υπαρχει ελπιδα
κι αν κανουν λαθος οι ποιητες απο εκει ψηλα
εδω σε μια τρυπα ενα δωμα ενα σκοτεινο μπαρ
ενα απομωνομενο παγκακι
ψαχνειςμια αγκαλια μια γλυκεια κουβεντα
οπως μονο μια γυναικα μπορει να δωσει
κι εσυ να της χαρισεις την τελευταια σου ισως αναλαμπη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
