| |
Ήμουνα, πάντα σου ‘λεγα,της γειτονιάς ο αλήτης
κι έκανες σφάλμα τρομερό, για χρόνια που με νοιάστης…….
«Στου Έρωτα το σταυρόλεξο» μου ‘πες «αν είσαι λύτης
θα μπεις μες στην καρδούλα μου, και θα ‘σαι ο βασιλιάς της…»
Όταν παλιά χανόμουνα, τις νύχτες αναιτίως
σου ‘λεγα λόγια ψεύτικα, απίστευτα κι αστεία….
γι’ αυτό θα πρέπει να γραφτεί στο….έξι οριζοντίως….
καρδούλα μου ανεκτίμητη, η λέξη: «ΑΠΙΣΤΙΑ»
Δεν ντρέπομαι να σου το πω, στο λέω ανυπερθέτως
είχε μιάν άλλη η καρδιά, για ταίρι της διαλέξει
γι’ αυτό θα πρέπει να γραφτεί στο δώδεκα καθέτως….
δίχως ντροπή καρδούλα μου, της «ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ» η λέξη
Κι αν η παλιά, στο πέλαγος, βυθίστη η ναυαρχίδα
κι αν της αγάπης μας κρατάς, τη φλόγα αναμμένη
η «ΠΡΟΔΟΣΙΑ» να γραφτεί….είναι η ακροστιχίδα.
Λύσε το φως μου, για να δεις, πως ζουν οι πικραμένοι!!!!!
Ήμουνα πάντα σου ‘λεγα, για σένα μέγα λάθος,
«Διώξε με…» τον αέρα σου, τριγύρω σου μολύνω…..
Όσο κι αν λες το «Σ’ αγαπώ»…..που να το βρω το πάθος
αφού άλλης το σταυρόλεξο, κάθε νυχτιά μου, λύνω!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
