Μόνος βαδίζω στην ζωή
όπως και όλοι οι άλλοι
όλοι μόνοι είμαστε
οι μικροί και οι μεγάλοι...
οι μικροί και οι μεγάλοι.
Γεννιόμαστε όλοι μόνοι μας
και μόνοι μας πεθαίνουμε
όταν φύγουμε από΄δώ
στον Άδη σαν διαβαίνουμε...
στον Άδη σαν διαβαίνουμε.
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι
μα με πονάει η ζωή
στο τέλος ξέρουμε πού πάμε
εδώ δεν μένει πιά κανείς.
Μόνοι μας μέσα στην ζωή
συνέχεια προσπαθούμε
και για εμάς ποιός θα νοιαστεί
στον καθρέπτη θα τον δούμε...
στον καθρέπτη θα τον δούμε.
Όσα βλέπω γύρω μου
είναι μιά οπτασία
είναι όσα ξέρω ψέματα
μα δεν έχει σημασία...
μα δεν έχει σημασία.
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι
μα με πονάει η ζωή
στο τέλος ξέρουμε πού πάμε
εδώ δεν μένει πιά κανείς.
Την τύχη του ο καθένας
μόνος του την κάνει
από την πρώτη την στιγμή
μέχρι να πεθάνει...
μέχρι να πεθάνει.
Μόνος βαδίζω στην ζωή
μόνος μου πηγαίνω
και κάθε μέρα πού περνά
σιγά-σιγά πεθαίνω...
σιγά-σιγά πεθαίνω.
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι
μα με πονάει η ζωή
στο τέλος ξέρουμε πού πάμε
εδώ δεν μένει πιά κανείς.
Στο-τέ-λος-ξέ-ρου-με-πού-πά-με
ε-δώ-δεν-μέ-νει-πιά-κα-νείς.
