| |
ΕΝΘΥΜΙΑ….
Κανεις δεν ξερει πως θαρθει και ποτε εκεινη η ωρα…
Μικραινουν οι οριζοντες και πρεπει να χωρισω
Ότι μεγαλο η μικρο που εχω μαζεμενο
Κιαν κατι είναι χρησιμο σαν ιστορια να αφησω…
Ένα αλμπουμ γραμματοσημα ένα ένα στολισμενα
Που με αγαπη μαζευα στα παιδικα μου χρονια
Και ένα ξυλινο κουτι κερματα παλιωμενα
Ρωτηστε αν τα θελουνε τα τρια μου εγγονια….
Μια τσαντα με τετραδια με κολλα μπλε ντυμενα .
Τα ανοιξα και θυμηθηκα ιδεες και πιστευω,
τετραδια εκθεσεων με ιδανικα και στοχους…
Που νομιζα πως εφταναν στα πιο ψηλα να ανεβω….
Δεν ηξερα το αριστα με κοκκινο μολυβι
Στο τελος ο καθηγητης που μουχε σημειωσει
οτι δεν θαχε αντικρυσμα κανενα στην ζωη μου
και ότι για τ ανεβασματα δεν εφτανε η γνωση…
σενα συρταρι η συλλογη με τα προσκοπικα μου…
σηματα κι αναμνηστικα, αστερια και γαλονια,
γεματο από ασπρομαυρες παλιες φωτογραφιες,
κατασκηνωσεις εκδρομες και θαλασσες και χιονια
φιλοι μου και συμμαθητες στα ομορφα μας νειατα…
Βλεπω απ αυτους ποιοι χαθηκαν και ποσοι ακομη ζουν,
αληθεια που να βρισκονται …κιαραγε πως να είναι…
Ομορφα χρονια κι εποχες που δεν θα ξαναρθουν…
Με μια κορδελα κιτρινη με φιογκο, ένα δεμα…
Φωτογραφιες εποχης εχει συγκεντρωμενες
επιστολες και καρτ ποσταλ από τον κοσμο ολο
υγειαν εχω… και ποθω… με πενα χι γραμμενες
φωτογραφια της στιγμης χιλια ενιακοσια τοσα
εδώ ο παππους καθημενος και ορθια η γιαγια
σαν βρεφος τον πατερα μου κρατα στην αγκαλια της
και με την ναυτικη στολη τα αλλα τους παιδια…
……………………………………………………………………………….
μετανοιωσα και σταματω για μια φορα ακομη
όλα μου είναι πολυτιμα συρταρια και κουτια μου
όταν θα φυγω ας τα βρουν κι ας δουν τι θα κρατησουν
απ την φτωχη ιστορια μου που αφηνω στα παιδια μου…
Π.Λ 2023.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
