| |
ΑΝΑΔΡΟΜΗ
γλίστρησα πάλι
μέσα από την χαραμάδα του μυαλού
για να ξεφύγω έστω για λίγο
από την συνήθεια
να ξαναβρώ τους φίλους τους παλιούς
σε εκείνα τα στέκια
που ξέγραψε ο χρόνος
και η σκέψη
στα καπνισμένα πατάρια
με τις φθαρμένες πολυθρόνες
και τα γκαρσόνια
με τα ξεφτισμένα γιλέκα
στα πεταχτά φιλιά
και τα πνιχτά μισόλογα
πίσω από τους ξαναμμένους
νεανικούς τράχηλους
στις ατελείωτες πεζοπορίες
και τις πολύωρες κουβέντες
στα παγκάκια
της συνοικιακής πλατείας
με τις σπασμένες πλάκες
και τα ασθενικά δενδρύλλια
κι ύστερα τα κορμιά χωρίζουν
και οι σκέψεις ιδιωτεύουν
και τα χρόνια περνούν
σαν οδοστρωτήρας
και όλα γίνονται
τόσο απλά και συνηθισμένα
και ο καθένας κλείνεται
στο συρτάρι των αναμνήσεων του
κι εγώ επιστρέφω
στη τετριμμένη μου κανονικότητα
ξορκίζοντας ένα χθες
που ίσως και να μη το έζησα
ποτέ πραγματικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
