| |
Ο μπελαλής Στάθης – 5
Ο μπελαλής ο Στάθης ως γνωστόν, στο παρελθόν, είχε την ιδέα να παρατηρεί ανθρώπους, συμπεριφορές και καταστάσεις κατά το πλείστον μάλλον αρνητικές και να προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα – να λύσει τους κόμπους- όπως έλεγε. Συνήθως οι κόμποι δεν λύνονταν και αφού μάζεψε καμιά δεκαριά έφτιαξε ένα κομποσκοίνι και το σταμάτησε. Τελευταία του ήρθε μια άλλη ιδέα να παρατηρεί ανθρώπους, συμπεριφορές και καταστάσεις κατά το πλείστον μάλλον θετικές με σκοπό να φτιάξει ένα κομπολόι με φιλντισένιες χάντρες και αστεράκια. Και ιδού:
11. Ο Στάθης είναι καιρός που γνώρισε τον Κώστα, ένα τύπο, εξαιρετικά εντυπωσιακό, που στα παρά ένα ενενήντα του, βάλθηκε να λειτουργήσει ως έφηβος. Φορτωμένος με λογής λογής ταλέντα δρα ως ηφαίστειο εν δράσει και δηλώνει ότι θα μας τρελάνει όλους. Προφανώς και τα έχει τετρακόσια προφανώς όπως κάθε υπερήλικας έχει και τα προβλήματα υγείας του, όμως φαίνεται να διάλεξε επιθετική πολιτική και φορές φορές να βγάζει και γλώσσα στο χάροντα. Δεν είναι κανένα ψώνιο και διαθέτει σε υψηλό βαθμό το χιούμορ, ώστε σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται να αυτοσαρκάζεται. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει, σκαρώνει βιντεάκια με ενδιαφέροντα θέματα, ζωγραφίζει, κάνει καλλιτεχνική φωτογράφηση και πολλά άλλα. Να ένα καλό παράδειγμα μεγάλου σε ηλικία ανθρώπου, που αντί να πιάσει μια γωνιά και να κλαίει τη μοίρα του, κάνει το κέφι του. Είναι σίγουρα παράδειγμα προς μίμηση. Είναι μια φιλντισένια χάντρα στο κομπολόι του Στάθη.
12. Ο Στάθης έχει ένα ξάδερφο, σε ένα χωριό της Μακεδονίας, τον Σταύρο. Όταν ήταν μικρός ο Σταύρος και πήγαινε στο δημοτικό σχολείο ζοριζόταν πολύ με τα γράμματα. Το σχολείο του ήταν στην κυριολεξία μεγάλος βραχνάς και μέχρι να βγάλει το Δημοτικό είδε κ’ έπαθε. Τον φόρτωσε με ισχυρό κόμπλεξ κατωτερότητας και όταν εν τέλει το τέλειωσε, ελευθερώθηκε και το πανηγύρισε. Αντίθετα του Σταύρου του άρεσε πολύ η αγροτική ζωή. Έκανε τις αγροτικές εργασίες με χαρά και με τραγούδι στα χωράφια στο στάβλο στον κήπο του σπιτιού, σε αντίθεση με τα άλλα παιδιά που συνήθως γκρίνιαζαν. Από μικρός νοιαζόταν και μάθαινε κάθε τι για τα ζώα τα δέντρα τα φυτά. Μεγαλώνοντας έγινε ένα γερό παλικάρι. Έκανε οικογένεια και παιδιά και κατάφερε να γίνει ένας από τους καλύτερους οικογενειάρχες του χωριού.
Τελευταία είχε την ιδέα να κάνει την αυλή του, πρότυπο αγροτικής κατοικίας και όχι μόνο. Όρισε τον τόπο αποθήκευσης ξύλων για τον χειμώνα, που τον γεμίζει με ξύλα για τρεις χειμώνες. Δίπλα αναπτύσσει ένα μικρό θερμοκήπιο για να έχει τα λαχανικά του καλοκαιριού και όχι μόνο. Παραπέρα το κοτέτσι με τις κότες και τα αυγά και στην άκρη της αυλής που κατά καιρούς μεγαλώνει και ένα γουρουνάκι. Η αυλή είναι αρκετά μεγάλη, καλυμμένη με κοντό χόρτο όπως στα γήπεδα. Πάνω στο πράσινο χαλί ένα παλιό κάρο φορτωμένο με γλάστρες γεμάτες λουλούδια. Παραπέρα ένα μισό βαρέλι γεμάτο με άλλα λουλούδια και ένα μήλαράκι στο κέντρο. Διάφορες πέτρες εδώ και εκεί και αντικείμενα παλαιάς εποχής παντού με γούστο τοποθετημένα. Το σπίτι του Σταύρου και ο περίγυρος έχουν γίνει σημείο αναφοράς και αξιοθέατο του χωριού. Έχει μαζέψει όλα τα παλαιά γεωργικά εργαλεία του χωριού σε ένα χώρο και έχει σκαρώσει ένα μικρό λαογραφικό μουσείο Πολλοί συγχωριανοί του προσπαθούν να τον μιμηθούν. Με όλα αυτά ο Σταύρος νοιώθει καλά. Νοιώθει ευτυχισμένος με το μεζέ και το τσιπουράκι του στο μπαλόνι του σπιτιού του. Να λοιπόν που υπάρχου και άλλοι δρόμοι ευτυχίας πέρα από αυτούς που συνήθως παίρνουν οι πολλοί. Είναι οι δρόμοι της ψυχής. Οι δρόμοι που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας οι δρόμοι του πεπρωμένου μας. Να γιατί ο Σταύρος παίρνει θέση στο κομπολόι του Στάθη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
