| |
Είναι προσάναμμα στην πυρωμένη Μοίρα
των άναστρων ψυχών οι αναλαμπές,
μιας Άνοιξης η ανάδρομη κλεψύδρα
κι ονείρων αταξίδευτων βουβές νεκροπομπές.
Στέρεψε του νου το φως κι οι ευχές δραπέτες,
πουλιά πολύχρωμα μ' αστόλιστα φτερά
σκιασμένα μπρος στης Λήθης τους καθρέφτες
σμάρια τυφλά κι ανόνειρα πετάνε σιωπηρά.
Κι οι θρόνοι, αγέρωχοι, κρύβουν στο τρίτο μάτι
τα πλέγματα τής νιότης τους που έγιναν δεσμοί,
αντίλαλοι κούφιας φωνής που ρίζωσαν στη στάχτη
δειλοί, άβουλοι ψίθυροι κι ανέξοδοι λυγμοί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
