| |
| | Ξεθωριασμένα ρούχα |  | | | Και να φανταστείς ότι (κάποτε) με φώναζες ουράνιο τόξο.. | | |
[align=center]Με ρώτησαν τι είναι,για μένα οι παπαρούνες.
Τους είπα η ζωή,της άνοιξης το αίμα.
Το φως σ’ένα ετοιμόρροπο και γερασμένο τούνελ,
βγαίνοντας νιώθεις τυχερός,σαν βρίσκεις ένα κέρμα.
Με ρώτησαν για μένα,τι είναι η αλήθεια.
Τους είπα πως το ψέμα,δεν ζει για να γεράσει.
Γι’αυτό όταν την μάθεις,ο πόνος της συνήθεια.
Να την ακούς και να την λες,χωρίς καμιά παύση.
[I]Μα όταν με ρώτησαν,τι είσαι εσύ για μένα,
ένα μπουκάλι είπα,που του’κλεψες το πώμα.
Τους έδειξα τα ρούχα μου,που ήταν ξεθωριασμένα.
Κι αυτά τα ρούχα κάποτε,ήταν γεμάτα χρώμα.[/I]
Με ρώτησαν τι είναι,για μένα το φεγγάρι.
Τους είπα ένας άνθρωπος,που τον κοιτούν με δέος.
Τίποτα αλήθεια δεν ζητά,μα μια μικρούλα χάρη.
Τα παράπονά σου,να του τα πεις ευθέως.
Με ρώτησαν για μένα,τι είναι η καρδιά.
Τους είπα τατουάζ,που στην ψυχή χαράζουν.
Μα σε άλλους είναι χιόνια,πάνω σε κλαδιά,
που απ’το πολύ το βάρος,το σπάνε το ρημάζουν.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Tα δακρυά μου,θα βάλω στο μίξερ & τα γρανάζια δε θ'αντέξουν! Τα πιο σκληρά δάκρυα μου χάρισες.. β.Ε | | | |
|
horseman
27-09-2006 @ 16:10 | Με ρώτησαν για μένα,τι είναι η καρδιά.
Τους είπα τατουάζ,που στην ψυχή χαράζουν.
Μα σε άλλους είναι χιόνια,πάνω σε κλαδιά,
που απ’το πολύ το βάρος,το σπάνε το ρημάζουν.
Oμορφο Βαγγέλη...
Χιόνια που σκεπάζουν το τατουάζ...
ξεθωριάζουν το απο-τύπωμα του...
Καλό βράδυ... | | Nocturna_
28-09-2006 @ 01:53 | Μπορεί να έφυγαν τα χρώματα από τα ρούχα σου..
Μα, ευτυχώς, μετανάστευσαν στην ψυχή σου..
Καλή σου μέρα.. | | xanthi1
28-09-2006 @ 06:12 | Μου άρεσε το γραπτό σου. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
