| |
Μιά συννεφιά, δυό καταχνιές,
τρεις ερημιές,
χίλιες νύχτες άναστρες,
σαν του κύκλου τον αιώνιο
σφιχτό κόμπο,
σαν μιάς θάλασσας τ' άγριο
απτόητο μαύρο κύμα
που υψώνεται ρουφώντας
τους γυάλινους κρίκους
των ψευδάργυρων φεγγαριών,
ξέμπαρκα πουλιά που ξόδεψαν
το πέταγμά τους ψάχνοντας
απεγνωσμένα ένα πανί
στον ορίζοντα ν' απλώσουν
το μυστικό τους τραγούδι.
Και ξάφνου ανοίγει μια στιγμή
τόσο δα μικρή, μι' αχτιδούλα
γελαστή και μοιάζει σφαίρα,
κόσμος ολόκληρος,
κάποιο άλλο σύμπαν
μαγευτικό, πανέμορφο,
άδηλος χωροχρόνος
μ' άλλους νόμους και διαστάσεις,
όνειρο ζωντανό και ψευδαίσθηση,
νύχτα πολύχρωμη κι αισθήσεις
άγνωρες, απόκοσμο φως
μεσ' στο απόλυτο κενό
και τη κούφια σιωπή
της βοερής, ανυπόφορης ημέρας.
Ένα χαμόγελο αναζητείται.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
