| |
Αλίμονο σε αυτούς που ελπίζουν για μια καλύτερη τύχη ενώ είναι άτυχοι μια ολόκληρη ζωή.
Αλίμονο σε αυτούς που δεν μπορούν να απαλλαχτούν από τις χίμαιρες που τους ζώνουν.
Αλίμονο σε αυτούς που στερήθηκαν σε ολόκληρη τη ζωή τους για να απολαύσουν άλλοι τ' αγαθά που απέκτησαν με κόπο.
Αλίμονο σε αυτούς που είναι κατώτεροι από αυτούς που αντιπαθούν και δεν παύουν να τους κρίνουν.
Αλίμονο σε αυτούς που αγάπησαν και δεν τόλμησαν ποτέ να εκδηλώσουν την αγάπη τους.
Αλίμονο στις γυναίκες που τρέχουν τρομοκρατημένες στις εμπόλεμες ζώνες κρατώντας παιδιά στην αγκαλιά και σπιτικό να ξαποστάσουν δεν έχουν.
Αλίμονο στους άμοιρους και κατατρεγμένους, τα θύματα του πολέμου και της φτώχειας.
Στους επιβάτες των φουσκωτών σκαφών που δε φτάνουν ποτέ στον αβέβαιο προορισμό τους.
Αλίμονο σ' αυτούς που νιώθουν μόνοι ευρισκόμενοι ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων.
Στους νέους που ξεπουλιούνται για την ικανοποίηση των παθών τους.
Αλίμονο σ' αυτούς που σωπαίνουν αντικρίζοντας τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη εκμετάλλευση ενώ έχουν πολλά να πουν.
Αλίμονο σ' αυτούς που αναλώνουν το χρόνο τους μπροστά σε γυάλινες οθόνες όντας παθητικοί συνεργοί στην αθλιότητα που μας περιβάλλει.
Αλίμονο στο μόχθο του φτωχού λαού που βλέπει τα γυάλινα κάστρα των ολίγων να πληθαίνουν να ψηλώνουν και τελειωμό να μην έχουν.
Αλίμονο στον άνθρωπο που έχει μόνο δυο μάτια ενώ το ζάρι εικοσιένα.
Αλίμονο στον τυχερό που δεν είναι έτοιμος να διαχειριστεί την τύχη του.
Αλίμονο στον άνθρωπο που αρέσκεται στις υπερβολές και βλέπει τις βάρκες σαν πλοία.
Αλίμονο στους ανθρώπους που τρώγοντας τις σάρκες των ζώων πιστεύουν ότι θα γίνουν αθάνατοι κι όταν θα τους τρώει η πείνα και η αρρώστια θα ελπίζουν ότι σε άλλη ζωή θ' αναστηθούν.
Αλίμονο σ' αυτούς που αδυνατούν να κάνουν το ταξίδι που ονειρεύονται και περιορίζονται στην πραγματοποίησή του μόνο μέσα από τη φαντασία τους.
Αλίμονο στους κατασκευαστές αλυσίδων που προορίζονται για μελλοντικά δεσμά των νέων που μεγαλώνουν ανύποπτοι.
Αλίμονο στους ασυνείδητους κατασκευαστές όπλων όταν γνωρίζουν ότι οι σφαίρες τους θα σκοτώσουν νέους που δεν πρόλαβαν τη ζωή τους να ζήσουν.
Αλίμονο στον καλλιτέχνη που αναμασά τις ιδέες και την τέχνη του, χωρίς να παρουσιάζει ενίοτε κάτι καινούργιο, είναι σίγουρη η αποτυχία του.
Αλίμονο σ' αυτόν που πασχίζει πάνω στο έργο του όταν γνωρίζει ότι δε θα διαβαστεί ποτέ από τους αναγνώστες γιατί ποτέ δε θα εκδοθεί.
Αλίμονο στον άνθρωπο που καταστρέφει συνειδητά το σπίτι που τον φιλοξενεί, ευτυχώς που είναι ανίκανος να καταστρέψει τον ήλιο το φεγγάρι και τ' αστέρια.
Αλίμονο σε αυτούς τους χριστιανούς που έχουν υποστεί τη μακρά πορεία των ταγμάτων εργασίας. Αλίμονο σ' αυτούς που κυνηγημένοι στέκονταν ανάμεσα στις φλόγες και στη ματωμένη θάλασσα. Αλίμονο σε αυτούς που έβλεπαν ανθρώπους να σφαγιάζονται από κτήνη με ανθρώπινη μορφή και έμεναν απαθείς εκτελώντας διαταγές, δόξα σ αυτόν τον πλοίαρχο από την Ιαπωνία που έριξε στη θάλασσα πολύτιμο φορτίο από μετάξι και άλλα αγαθά για να σώσει ανθρώπους όταν απελπισμένοι έπεφταν στη θάλασσα για να σωθούν από τους σφαγείς.
Αλίμονο στους αξιωματικούς που ενώ μπορούσαν δεν έστειλαν τα τέσσερα επιβατικά πλοία να σώσουν ανθρώπινες ψυχές, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους από το φονικά ένστικτα των διψασμένων για εκδίκηση Τούρκων.
Αλίμονο σε αυτούς που ζουν στο σκοτάδι και δεν αντιλαμβάνονται με τα μάτια τους την ομορφιά της φύσης, μόνο ένας τυφλός δε χάνει τίποτα αφού δεν βλέπει.
Νιώθω ανίσχυρος πολύ να διορθώσω τις αδικίες, η αβέβαιη ανάσα της αγάπης και οι λέξεις
που βάζω στη σειρά γράφοντας με αίσθημα συμπόνοιας τον κόσμο δεν αλλάζουν.
Μόνο το ανώτερο συναίσθημα της αγάπης,όταν διεισδύσει στις καρδιές των ανθρώπων
μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο.
Θεσσαλονίκη 18 Αυγούστου 2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
